A/n: Het hele boek is nu aangepast! Vanaf nu zal ik dus bezig gaan met het 2e deel Too Dark aan te passen! (03.05.2018)
Scott kijkt me zwijgend aan, schuld? Medelijden? Boosheid? Kwetsbaarheid? Verwarring? Ik weet niet wat er door hem heen gaat. Derek en Deucalion zeggen ook niets. Stilletjes snuif ik, mijn neus verstopt van het huilen. Het doet zeer, de gedachte die realiteit is geworden, dat ik nooit zal weten ze met Scarlett heeft gedaan. Heeft ze haar ergens neergezet net als ze met de ouders deed? Heeft ze haar vermoord en vervolgens haar lichaam verstopt? Ik merk op dat mijn ademhaling wat vluchtiger is geworden en dat mijn handen lichtjes trillen. In gedachten spreek ik mezelf toe dat het allemaal wel goed komt proberend mezelf te kalmeren.
De stilte wordt onderbroken door de ringtone van Scott. De tiener houdt zijn telefoon op "Het is Stiles" zegt hij, om vervolgens op te nemen.
"Zijn jullie oké?" Vraagt Scott. Vervolgens knikt hij ook een paar keer en stemt in met wat dingen die Scott zegt. Dan verschijnt er een frons op zijn gezicht "Flauwgevallen?" Vraagt hij. Nog een paar hummetjes voor hij ophangt waarna hij zich naar ons keert. "Iedereen is oké lijkt het, maar er is nog een meisje bij. Ze is flauwgevallen toen de plek waar ze zitten bijna instortte"
Ik kijk op. Een meisje? Hoop komt weer opborrelen. "Hoe.. hoe ziet ze eruit?"
"Volgens Stiles heeft ze donkerbruin haar en groene ogen, ongeveer een meter 70" vertelt Scott. Die beschrijven zou natuurlijk van iedereen kunnen zijn, maar gezien de situatie heb ik hoop dat het Scarlett is. Sterker nog, ik weet bijna zeker dat het Scarlett is, ik voel het. "Laten we dan naar ze toe gaan" Zeg ik vastberaden en loop alvast naar buiten.
Nadat Scott en Derek hun zegje hebben gedaan komen zij er ook aanlopen. Ze halen me al snel in, ik wist dan ook niet waar we heen moesten dus het kwam wel goed uit dat ze er aan kwamen hollen. De twee mannen lopen nu voor me op een wat hoog tempo, om ze bij te houden jog ik af en toe een klein stukje. Scott kijkt niet naar me om, niet één keer. Zou hij boos zijn? Of misschien is hij gewoon teleurgesteld of geschrokken. Ik zucht en denk alleen nog maar aan Scarlett.
*****
In het midden een grote afgekapte boomstronk, eromheen ingestorte plekken. De storm heeft deze plek absoluut niet bespaard.
"Stiles?! Allison?!" roept Scott rondkijkend
"Scott! hier!" Klinkt Stiles zijn stem van niet ver.
Met z'n drieën haasten we ons naar de plek waar het geluid vandaan kwam. We vinden de opening naar de ingestorte kelder en ontmoeten de ouders en Isaac, Stiles en Allison weer. Dit is echter niet iets wat ik nu graag zou willen weten. Staand achter Scott en Derek is het zicht op de kelder op een paar kleine plekjes na volledig geblokkeerd, heel erg nuttig is mijn lengte van 167 nu ook weer niet vergeleken met hun. Ik probeer af en toe over de schouders heen te kijken door een klein sprongetje te maken.
"Het meisje?" vroeg Derek nieuwsgierig terwijl hij en Scott Allison helpen omhoog te komen.
"Ze is net wakker" Klinkt Melissa die haar denk ik in de gaten heeft gehouden. Ik stap opzij zodat Allison erlangs kan. Heel even maken we oogcontact waardoor ik haar een kleine, ongemakkelijke glimlach schenk. Voor ze iets kan zeggen komt Stiles er al tussen.
"Skyler? Wat doe je hier?" vraagt Stiles verward.
"Skyler?" Een zachte schorre stem klinkt van beneden. Een stem die ik al vier jaar lang aanhoor.
Langzaam kom ik van achter Derek tevoorschijn en sta oog in oog met de groenogige blondine die net omhoog wordt geholpen. Tranen schieten in mijn ogen wanneer ze een zwakke glimlach opzet.
JE LEEST
Too Curious, Teen Wolf S3A
FanfictionHaar ouders komen met het nieuwtje dat Skyler's leven zal veranderen. Ze gaan verhuizen naar Beacon Hills. Is dit echter wel een goed idee? Wanneer blijkt dat er een seriemoordenaar rondloopt wikkelt Skyler zich in een situatie dat haar einde kan be...