Too Curious, Teen Wolf S3A

{12} tell them

Pov skyler
****
Het is alweer een paar dagen geleden dat ik mee heb mogen doen met lacrosse. En Raad eens? Ik ben toegelaten in het team! De trainingen zijn zo leuk, maar wat minder leuk wordt is Vanavond. Vanavond wordt er weer iemand vermoordt, een agente om precies te zijn. 

Ijsberend in mijn slaapkamer, neem ik het plan door. Ik moet bellen dat er iets is op school, zodat de agente naar school komt en dan zal de Darach haar keel doorsnijden, haar later stikken en ik wil niet weten of ze die arme vrouw nog meer aangaat doen. Niets van dit doe ik vrijwillig, alles is gedwongen. Er moet een manier zijn waarmee ik Scott kan waarschuwen, dat ik geen andere keuze heb. Ik zucht en ga op mijn zitten. Het telefoonschermpje licht op en ik druk de drie toetsen in waardoor de alarmcentrale wordt gealarmeerd.

***

Ik kom aan op school, de politie is er al, net als de nieuwsgierige toeschouwers die er altijd bij horen. Ik zet snellere stappen, zo snel mogelijk weg van de zogenaamde plaats delict, naar de volgende opdracht van het monster. 

Het bleek dat Stiles de agente kende. Eerst al dat meisje dat hij goed kende en nu deze vrouw. Ik heb het met hem te doen. 

Voorzichtig kijk ik om me heen voor ik de jongenskleedkamer inloop. 

"hallo?" 

Geen antwoord.

Ik haast me naar een gewicht en zet mijn tas op de grond, waar ik een potje met smeersel dat ik van Het heb gekregen. Het zei niet wat het was of wat het mengsel kan, ik heb zo echter wel vermoedens dat het niks ongevaarlijks is. 

Ik draag het dopje eraf en ruik er even aan. Een zacht, maar zware geur komt mijn neus binnen, het ruikt niet slecht om eerlijk te zijn. Het rook als de zomer met een vleugje van dat zware parfum dat altijd in paarse potjes zit. Hoe kan iets dat zo lekker ruikt nou hoogstwaarschijnlijk gevaarlijk zijn? Ik giet wat van het vloeibaar mengsel over het gewicht heen. 

"sorry" fluister ik, terwijl ik het potje alweer dichtdraai en uit het raam dump. 

***
Ik zit achter Scott en naast hem zit Stiles, waarnaast Lydia zit. Hoe moet ik iets zeggen? Het groen omhulsel van het inkt dat erbinnen schuilt gaat heen en weer tussen mijn vingers. Als ik nou iets schrijf waarvan de 1e letter van elke zin een woord zou vormen, dan zou ze er misschien niet achter komen.
Het is het enige idee dat ik heb, dus kan ik niks anders.

Hey.
Er is nog geen nieuw voor jullie.
Laten jullie het ook aan mij weten?
Pas als jullie wat zeggen weet ik meer.

Sky

Het briefje is misschien wel een beetje vaag, maar ik schat ze niet dom in. Ze zullen het zien. Ze zullen het opmerken. Ze zullen mijn noodkreet opmerken en me helpen.

**

De bel gaat en ik laat het briefje vallen, ik loop achter Scott. Ik pak het weer op.

"Uh, Scott ik denk dat je dit hebt laten vallen" zeg ik zenuwachtig. Mijn lichaam, dat gespannen is van angst en zenuwen, commandeer ik verder te bewegen. Ik loop weg, weg van Scott hopend dat hij het briefje snapt en hopend dat zij het niet doorheeft.

***

Een schrille, hoge gil klinkt door de gangen van de school. De les stopt. De hele klas inclusief de leraar staat op en gaat erop af.

Ik zie Lydia staan, bij het schoolbord. Tranende geschokte ogen en een gespannen lichaam. Dat is wat ik zie.

De politie wordt gebeld en als ze er zijn wordt iedereen die naar het lokaal is gekomen uit het lokaal gehaald, weg van Lydia. Scott en Ethan staan er ook. Heel even, voor seconde, maak ik oogcontact met Scott. Hij kijkt weg, geen signaal gevend dat hij het briefje gesnapt zou hebben.