Olivia o'brien- i hate u i love u
Kuşların kanatları var anlarımda sen nasıl uçup gittin?
*
Gözyaşları arasında boğulacak kadar ağladığımı düşündüm,öyle değildi ancak öyle hissettiriyordu,hayat bazen..berbattı işte.Ancak eğer bir el sizin elinizi tutarsa,işte o zaman güçlenirdiniz.
Bardan çıktıktan sonra Görkem'in beni eve götüreceğini düşünüyordum ve hala nereye gittiğimizi bilemiyordum.
Sis bulutlarınım arasında kalmış gibiydim,Görkem"le eğlenmek için geldiğim yerde ağlıyordum şuan.
"Artık ağlama küçük yarım saat oldu bir bebek en fazla kırk beş dakika ağlayabilir kalan on beş dakikanı da kullanacak mısın?" Görkem'in cümlesiyle gözlerimi sildim ve ona baktım ,o da bana baktı.
Şuan...fazla muhtaçtım,her şeye.
Arabayı kenara çekip durdurdu ve yüzünü ellerim arasına aldı.
"Sen ağlamazdın Berfin yenmiştin o duyguları? Ne oldu da tekrar başa çıkamadın?". Haklıydı,üzülsem bile ağlamıyordum ancak bugün dayanamamıştım,serbest bırakmıştım gözyaşlarımı. Yer yüzüne akabilsinler diye bir geceliğine serbest kalsınlar istedim sadece.
Kızaran gözlerim ve sildikten sonra tekrar akan göz yaşlarım ile çok iyi bir görüntü sunmadığımın farkındaydım ancak Görkem benim her halimi biliyordu rahat olmalıydım. Bir eliyle göz yaşlarımı sildi ve diğer eli ile yüzümü tutmaya devam etti,bense sadece bekledim şu anı bozmak istemiyordum.
" Ağlamak sana yakışmıyor Berfin bu halinle ileride koca bulman zor o yüzden tavsiyem ağlama ben gördüm biliyorum diye söylüyorum.." Görkem'in kurduğu cümle ile biraz sinirlendim aslında,bana çirkin mi demek istemişti yoksa sırf ağlamamam adına mizaha alınmış gizli bir cümle miydi? Eğer öyleyse gizli öge aslında ortadaydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TAKİPÇİ
Action#4 aksiyon Bir sabah gözlerini açtığında kendisi ansızın karakolda bulan bir kız,Berfin. Annesinin katili olmakla suçlanıp iki ay hapis yattıktan sonra katilin o olmadığının ortaya çıkmasıyla gerçek katilin peşine düşer. Ve bu sırada ona yardım edec...
