#4 aksiyon
Bir sabah gözlerini açtığında kendisi ansızın karakolda bulan bir kız,Berfin.
Annesinin katili olmakla suçlanıp iki ay hapis yattıktan sonra katilin o olmadığının ortaya çıkmasıyla gerçek katilin peşine düşer.
Ve bu sırada ona yardım edec...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar dilerim :)
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum sevgili okurlar <3
*
Babamlar Kağanla eve döndü,ben Görkemle kalmıştım. Normalde babam i<zin vermezdi ama bugün..sanırım uğraşmak istememişti bu yüzden iki saat sonra dönmem şartıyla izinliydim.
Zaten o iki saatte ancak kendime gelebilirdim,Görkem taksi çağırdı çünkü kendi arabasını bugün almamıştı yanına.
"Seni sakin bir yere götürmemi ister misin?" başımla onayladım tek isteği buydu zaten.
Şoföre duyamadığım bir adresi söyledi böylece yolculuğumuz başlamış oldu. Ben sakinleşmeye çalıştığımda sadece kamı onun göğsüne koymuş derin nefesler alıyordum.
Ah annem canım annem.
Seni toprağa ne ara gömdüler annem?
Cenazesine bile katılamamıştım..katil olarak suçlandığımdan,anneme bir toprak atamamıştım bundan daha çok ne koyabilirdi bana?
Mahkemenin çıkışında babam bir süre gazetecilerin sorularıyla oyalanmıştı o kadar çok kişi vardı ki hepsi bu davayı haber yapmak istiyordu. Annemin ölümü onların ekmek parasıydı ne saçma..
Ama onlara da kızamıyordum patronları ne derse onu yapmakla yükümlüydüler sonuçta.
Görkem sırtımı okşadı ve saçlarımı kokladı. "Seninle tekrar böyle olmak şaka gibi " dedi içtenlikle,kısa bir süre önce benim içinde öyleydi.
"Benim içinde öyle..ama geçti gitti,artık...ben artık geçmişe takılıp geleceği mahvetmek istemiyorum.." yutkundum. "Seninde söylediği gibi..bugün benim ağladığım son gün,bir daha başıma dayanamayacağım bir acı gelmedikçe sadece mutluluktan ağlarım.." kafamı kaldırdığımda ağlamam durmuştu. Görkem gülümsedi ve "Aynen öyle" dedi.
Sonunda söylediği yere geldiğimizde etrafıma baktım,burası mükemmeldi.
Neredeyse kimse yoktu sessiz bir deniz kenarı..esen rüzgar tenimi yakmayacak bir güneş...huzur.
Görkem parayı ödedikten sonra "Şuraya gidelim.." deyip az ilerimdeki bankı gösterdi.
Dediği gibi oraya oturduk ve bir süre sessizce denizin durgun dalgalarını izleyip sohbet etmeye başladık.
*
Onunla ilk defa bu kadar uzun ve içten sohbet ediyordum o da bana içini açmıştı.
Anne ve babasından bahsetmişti üstün körü de olsa onun hakkında bir şeyler öğrenmek beni mutlu etti.
Hava hafiften soğumaya başlayınca bizde yürümeye başladık, ayaklarımı çalıştırdıkça daha iyi hissediyordum,doktor yürümemin iyi geleceğinden bahsetmişti zaten.
