38.BÖLÜM-ALINTI

3.3K 287 12
                                    

Arkadaşlar çok şükür bugün bilgisayarımı  aldım şuan yb yazıyorum buraya bir kesit bırakayım en geç yarın paylaşacağım:)

*

Şu ana de ölmeyi umursamadığımı sanırdım ancak ben ölmeyi gayet de umursuyordum , ölme istemiyordum Görkem'i geri kazanamadan ölmek istemiyordum , ancak onun beni bıraktığını hatırladıkça...

"Neden tanımadığın birisini umursuyorsun ki?" Sustu,sustum.

Söylediğim cümle onda etki bırakmışa benziyordu. Birkaç saniye rengine hayran kaldığım gözlerini bedenimde gezdirdi,her baktığı yer ayrı ayrı yanarken ben sadece bakışlarını takip ediyordum,o saniyeler bulunduğum konumu umursamamıştım bile.

Sonra etrafına baktı ve dalga geçercesine gülümsediğini gördüm,arkasından çıkardığı silahı yere bıraktı ve "Haklısın" deyip kollarını kaldırdı, "Bana ne senden?" bize doğru yürümeye başladı,teröristte şaşırmışa benziyordu Görkem'in hareketini kestirmeye çalışırken ben söylediği cümlenin etkisineydim.

Resmen gidiyordu,öylece.

Sonra tam benim bulunduğum noktaya yaklaştı ve kısa bir an göz göze geldik. Gözlerimle gitme diyordum ona,ama ağzımdan çıkan her daim aksi oluyordu.

Sonra önüme döndüm,bu adam buradan çıkamazdı ve bana zarar veresi gereksizdi,fakat illa  ki zarar verip gitmek isteyecekti ve o kurban benim gibi görünüyordu.

Sonra her şey çok ani gerçekleşti,bir anda. Hiç beklemeden.

Adam Görkem'in ani dönüşüyle silahı çekmeye yeltenirken yere düştü,kurtulmuştum.

Fakat hayır...tam o saniyede Görkem beni geriye doğru çekerken iki el silah ateş edildi,art arda.

Vurulan ben miydim? Yoksa Görkem mi? Eğer birisi vurulduysa o ben olmalıydım,Görkem değil..

Çığlıklara artarda geldi, alışveriş merkezinde kalan kişiler silahın acıtan sesiyle bağırırken ben dengemi yavaşa kaybettim.

Karnıma isabet eden ve bedenimde yayılma başlayan kurşunun etki zihnimi dele geçirdi, beş saniye içerisinde yeri boylamıştım.

*

TAKİPÇİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin