Evanescence - My Immortal
*
Koştum.
Hızla koştum.
Bir,belki de iki dakika.
Sonunda kendimi sessiz ve sakin bir yere bırakabildim.
Burayı kolay kolay kimsenin bulacağını sanmıyordum,az önce yaptığım yanlış hareketin farkındaydım ama hemen annemi anımsamıştım,ve eğer içki içip sarhoş olmasaydım annemin yaşayayacağını,bu düğüne beraber gelebileceğimizi.
Göz yaşlarım gözyaşı bezlerimden fışkırıyor ve elmacık kemiklerimde gezinip dudaklara doğru uzanıyordu.
Elimle silmek istemiyordum,ağlamıştım ve o yaşlar acımı taşıyorlardı.
Yumduğum gözlerimi kıs bir süre açtığımda karşımda birkaç kuş belirdi,önümdeki korkuluğa uzanmışlardı ve birbirlerine gerçekten yakındılar.
Gökyüzüne baktım,belki de annem şuan baktığım yıldızlardan birindeydi,ya da belki şuan başka bir annenin karnında bir zigottu ve yeniden doğacaktı.
Amerika'da,Rusya'da,Kore'de ya da belki burada.
Buna inanırdım,bir insan ölünce tekrar doğabilirdi.
Belki insan,belki de bir hayvan.
Belki de ben kaderi kötü bitmiş bir insanın yeni yüzüydüm,bilemezdim.
Yutkunarak elime baktım,çokta acımıyordu yalnızca görünüşünü kötüydü.
Yağmur damlalarının gökyüzünden yeryüzüne düşüşünü seyrederken o sesi duymak güzeldi,üzgündüm ve ağlıyordum ve de yağmur yağırıyordu bu ortam güzeldi.
"Böyle bir yerde yalnız mı oturuyorsun?" kulaklarım sesi işittiği an vücuduma uyarı verdi,tüylerim diken diken olurken yutkundum.
Bu kişi gerçekten de burada mıydı ?
"Ne işin var burada?" kaşlarımı çatmış karşımdaki şahısa sinirli bakışlarımı yollarken o şahıs sadece dikkatle suratıma bakıyordu.
"Beni takip falan mı ediyorsun?"
Alaycı gülüşünün ardından yanıma oturdu ve konuşmaya başladı.
"Beni görmeyi ummuyordun galiba?" zengin koca avcısı bir kadın büyük ihtimalle karşımdaki adamı görse yeni avı haline getirirdi,bu düşünceyi düşündüğüm an kısa bir süre karşımda duran kişiye farklı bir gözle baktım,ancak bu düşünce fazlasıyla kısa olduğundan hemen kendime gelmeyi başarmıştım.
"Evet,tekrar soruyorum burada ne işin var?" Net bir cevap bekliyordum ancak karşımdaki kişi net cevaplar vermeyi seven bir tip değildi,illa ki merak bırakmak istiyordu,çattığım kaşlarımı düzelttim ve elimi göremeyeceği bir yere getirdim.
"Elinin kanadığının farkındayım Berfin,bu yüzden lütfen elini oradan çek ve yaranı göster"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TAKİPÇİ
Action#4 aksiyon Bir sabah gözlerini açtığında kendisi ansızın karakolda bulan bir kız,Berfin. Annesinin katili olmakla suçlanıp iki ay hapis yattıktan sonra katilin o olmadığının ortaya çıkmasıyla gerçek katilin peşine düşer. Ve bu sırada ona yardım edec...
