« Βγάζει νόημα σου λέω » εξηγώ στην Κλερ όσα ξέρω που κρίνουν τον πατέρα της ένοχο αλλά δεν με πιστεύει. Κατά τα αλλά μισεί τον πατέρα της αλλά αρνείται να πιστέψει πως δεν είναι αθώος.
« Ασ' την δεν καταλαβαίνει » μου λέει ο Ράσελ δίνοντάς μου ένα ελαφρό σπρώξιμο προς τα πίσω. Κάθομαι στον καναπέ κοιτώντας την, μα γιατί είναι τόσο χαζή μερικές φορές;
« Επίσης τι γίνεται με εσένα και τον Αλεξ; » ρωτάω επίτηδες, μα δεν απαντάει. Κάνεις σαν να μην την είδα να φιλιέται μαζί του μόλις άνοιξα την πόρτα. Δεν παίρνουν ούτε τρία λεπτά που έκανα την ερώτηση αυτή και φεύγει σχεδόν τρέχοντας.
« Θα της λέω και εγώ αυτό άμα είναι να φεύγει έτσι » μου κλείνει το μάτι.
Παίρνω το λάπτοπ στα χέρια μου για να κοιτάξω την φωτογραφία από τον τοίχο με το αίμα μα ο Ράσελ κλείνει το καπάκι. « Είναι τρεις το βράδυ! Ο Σον θα σε περιμένει » μου λέει και σηκώνω το ένα μου φρύδι.
« Ο Σον με περιμένει; Η περιμένεις καμία; » ρωτάω.
« Είναι πολύ αργά Αλισον για να κάνω τέτοια! » σταυρώνει τα χέρια του. Γελάω, παίρνω τα πράγματά μου και πηγαίνω στο δωμάτιό μου. Ακόμα νιώθω περίεργα που τον φίλησα. Δεν το έκανα επίτηδες, απλά μου βγήκε αυτόματα. Ομολογώ πως δεν έχω ιδέα γιατί το έκανα.
Υπάρχει τόση ησυχία στο διάδρομο που είναι λίγο τρομαχτικό. Είναι τόσο σιωπηλά που αν πέσει μία καρφίτσα κάτω σίγουρα θα ακουστεί. Δεν αργώ να φτάσω στο δωμάτιο σχεδόν καθόλου. Βγάζω το κλειδί, ξεκλειδώνω και ανοίγω αργά την πόρτα για να μην τον ξυπνήσω, μα δεν κοιμάται τελικά.
« Γιατί δεν κοιμάσαι; » τον ρωτάω την στιγμή που κλείνω την πόρτα.
« Δεν μπορούσα » απαντάει καθώς κοιτάει το ταβάνι. Κάτι έχει αυτός!
« Γιατί; Ερωτευμένος είσαι; » χλεύαζω εσκεμμένα ενώ ταυτόχρονα αφήνω το βιβλίο στο γραφείο και γυρίζω να τον κοιτάξω έχοντας την πλάτη μου ελαφρά στηριγμένη στο γραφείο. Μου ρίχνει μία γρήγορη μάτια γελώντας ελαφρά χωρίς να έχω ιδέα τι βρήκε τόσο αστείο.
« Ισως να είμαι » λέει με παιχνιδιάρικο τόνο. Νιώθω να σφίγγω το δεξί μου χέρι στην γωνία του γραφείου μόλις τελειώσει την φράση του. Ναι το παραδέχομαι! Ζηλεύω στην σκέψη πως πιθανότατα να μην είμαι εγώ αυτή που τον έκανε να είναι ξύπνιος τρεις το βράδυ. « Αρα για αυτό είσαι ξύπνιος; » ρωτάω μα δεν ξέρω αν έπρεπε να το κάνω αυτό.
YOU ARE READING
❝stockholm syndrome❞ ーmendes
AdventureΣημείωμα συγγραφέας: θα προτιμούσα να διαβάσεις κάποιο άλλο βιβλίο μου, αντικειμενικά μιλώντας κριντζαρω με αυτό. « Άλισον δεν μπορούμε να είμαστε μαζί. Εννοώ, είμαι ο κακός της υπόθεσης, αυτός που σε πόνεσε και τα λοιπά » συνεχίζει. « Όλοι θα με π...
