Νιώθω το κεφάλι μου βαρύ και όλο μου το σώμα ταλαιπωρημένο. Καταλαβαίνω πως είμαι καθισμένη σε μία καρέκλα...
Πάλι θα αποκοιμήθηκα στο γραφείο, ερευνώντας διάφορες υποθέσεις.
Πάω να κουνηθώ, μα δεν μπορώ! Κάτι εμποδίζει τα χέρια και πόδια μου. Ανοίγω τα μάτια μου και πλέον όλα μου έρχονται στο μυαλό.
Είμαι δεμένη σε μία καρέκλα, το δωμάτιο που βρίσκομαι, ταλαιπωρημένο, βρομιές, ρωγμές στους τοίχους, σπασμένα τζάμια. Όπως και αυτά στις ταινίες, μου φαίνεται λίγο κλισέ. Όχι μόνο στις ταινίες αλλά και στην πραγματικότητα. Δεν είμαστε πια τόσο χαζοί εμείς οι πράκτορες,ξέρουμε που κρύβουν τα θύματα. Κοιτάω έξω από το παράθυρο, όσο μπορώ να δω τουλάχιστον, φαίνεται πως είμαι πιο πάνω από τον πρώτο όροφο. Κοιτάω γύρω μου και στα δεξιά μου βλέπω την πόρτα, ακόμα δεν κουνιέμαι προσπαθώ να θυμηθώ κάτι που θα με βοηθήσει. Μα δυστυχώς το μόνο που θυμάμαι από την απαγωγή είναι λίγο πριν χάσω τις αισθήσεις μου.
Αρχίζω και χοροπηδάω, πάνω κάτω με κατεύθυνση την πόρτα, μέχρι που ανοίγει...
Μένω ακίνητη, μπαίνουν μέσα τρεις άντρες. Δύο καστανοί, ο ένας με γένια γύρω στα 40 που είναι σίγουρα ο εγκέφαλος της επιχείρησης, ύψος κανονικό θα έλεγα και ο άλλος νεαρός, ίσως 22 με σχετικά μαύρο δέρμα και ύψος κάπου στο 1,80 υποθέτω. Ο τρίτος που μπαίνει μέσα, είναι και αυτός νέος σαν τον άλλον μπορεί λίγο πιο μικρός, έχει πιο σκουρόχρωμα μαλλιά, άσπρο δέρμα και αυτός ψηλός σχεδόν σαν τον άλλον.
« Ξύπνησε η ωραία κοιμωμένη » λέει ο σαραντάχρονος. Παίρνει μία καρέκλα και κάθεται απέναντί μου ενώ άλλοι πάνε λίγο πιο πίσω όρθιοι!
« Είσαι ντροπαλούλα βλέπω » συνεχίζει αλλά ακόμα κρατάω το στόμα μου κλειστό. Ξεφυσάει και με κοιτάει στα μάτια...
« Μπράντ Άιβι » απλώνει το χέρι του για να κάνουμε χειραψία μα γελάει μόλις συνειδητοποιήσει πως δεν μπορώ να κουνηθώ. Γενικώς για κακοποιός δεν φαίνεται έξυπνος. Για ένα πράγμα θα σκότωναν όλοι αυτοί, την ταυτότητά τους. Ένας σωστός εγκληματίας δεν αποκαλύπτει ποτέ το αληθινό του όνομα ή πρόσωπο.
Αυτό είναι, ίσως είναι ψεύτικα!
« Μην ανησυχείς δεν χρειάζεται να συστηθείς όλοι σε ξέρουν, Κλερ Σμιθ »
Και τότε θυμάμαι πως είμαι ακόμα μεταμφιεσμένη... Γαμώτο!
« Άκου πως θα γίνει, θα μας πεις αυτά που θέλουμε με τον εύκολο τρόπο και μετά αφού μας δώσουν τα λίτρα θα σε αφήσουμε. Αν όμως δεν μιλήσεις τώρα, θα γίνει με το δύσκολο τρόπο και στο τέλος θα σε σκοτώσουμε »
ESTÁS LEYENDO
❝stockholm syndrome❞ ーmendes
AventuraΣημείωμα συγγραφέας: θα προτιμούσα να διαβάσεις κάποιο άλλο βιβλίο μου, αντικειμενικά μιλώντας κριντζαρω με αυτό. « Άλισον δεν μπορούμε να είμαστε μαζί. Εννοώ, είμαι ο κακός της υπόθεσης, αυτός που σε πόνεσε και τα λοιπά » συνεχίζει. « Όλοι θα με π...
