SHAWN'S POV
Τις επόμενες ημέρες η Άλισον συμπεριφέρεται πολύ περίεργα, αποφεύγει οποιοδήποτε συζήτηση για την υπόθεσή της, αλλάζει γρήγορα το θέμα αν ποτέ ξεχαστεί και λείπει πολλές ώρες εκ των οποίων είναι με το Ντρέικ. Από την άλλη τα ίδια κάνει ο Ντρέικ, συνήθως λέει τα περισσότερα σε εμένα ή τον Άλεξ μα τώρα, ζήτημα αν θα ξέρουμε που είναι, όταν είναι έξω.
« Κάτι σκαρώνουν » λέει ο Ράσελ όσο είμαστε στην τραπεζαρία.
« Το θέμα είναι τι; » προσθέτει η Κάρλι και όλοι συμφωνούμε μαζί της χωρίς να πούμε όμως κάτι.
« Βασικά είμαι χαρούμενη που επιτέλους δέθηκαν ως αδέρφια αλλά από την άλλη » λέει η Κλερ λίγο στεναχωρημένη θα έλεγα.
« Δεν τους βλέπουμε και πολύ πια » προσθέτω και νεύει.
« Λέτε να συνεργάζονται για την υπόθεσή σας; » ρωτάει ο Άλεξ δείχνοντας το Ράσελ με την Κλερ μόλις αναφέρει την υπόθεση. Μένουν σκεπτικοί για λίγο πριν απαντήσουν, μα τελικά πετάγεται η Κάρλι δίνοντας την απάντηση « Θα πρέπει να είναι πολύ τρελή για του ζήτησε βοήθεια, άλλωστε έχει εσάς ως ομάδα ».
Συνεχίζουν να μιλάνε μα δεν δίνω καμία ιδιαίτερη προσοχή, οι μέρες για την δεξίωση πλησιάζουν ενώ οι εφιάλτες μου με την Άλισον να την σημαδεύει ο Μπραντ γίνονται όλο και πιο έντονοι. Τελευταία έχω αρχίσει να σκέφτομαι πως ίσως ο Μπραντ κρύβεται πίσω από όλα αυτά μα ακόμα δεν είμαι σίγουρος. Οι σκέψεις που διακόπτονται από τον ήχο τηλεφώνου του Ράσελ.
« Η Άλισον είναι » λέει έκπληκτος.
« Άλισ-- Που; Αποκλείεται! Μα πως; Ωραία ερχόμαστε » και το κλείνει. Ρίχνει μία γρήγορη ματιά στην Κλερ, η οποία αμέσως φεύγει από την αγκαλιά του Άλεξ, δεν ρωτάει κάτι, μα αυτό δεν ξεφεύγει από την μικρή πολυλογού της παρέας.
« Τι έγινε; Που πάτε; ».
« Ένας πληροφοριοδότης μας βρίσκεται στο νοσοκομείο » απαντάει χωρίς κάποιο συγκεκριμένο συναίσθημα.
Τους βλέπω να φεύγουν και πλέον μένω με τους άλλους δύο.
ALISON'S POV
« Και αυτός πληροφοριοδότης είναι; » χλευάζει καθώς βγαίνουμε από το αμάξι και νεύω. Περπατάμε μέχρι την πόρτα του διαμερίσματος του Τομ, μόλις φτάσουμε απέναντι από την πόρτα χτυπάω τρει- Δεν χτυπάω πότε τρίτη φορά, εφόσον μετά τον δεύτερο χτύπο η πόρτα ανοίγει. Ήταν μισάνοιχτη πριν έρθουμε, μα ο Τομ είναι πάντα προσεκτικός. Είμαι σίγουρη πως κάποιος μπήκε εδώ μέσα.
Κοιτάω το Ντρέικ, λέγοντάς του με τα χείλη μου το εξής « Βγάλε το όπλο σου ».
Μπαίνουμε μέσα με τα όπλα στα χέρια, υπάρχει απόλυτη ησυχία μα ακόμα δεν βλέπω το χαοτικό σπίτι επίθεσης που περιμένω. Ακούω θόρυβο από την κουζίνα όπου και πηγαίνω μαζί του. Πλησιάζω αργά, μέχρι την είσοδο, από εκεί και πέρα προχωράω ακόμα πιο αργά. Μα μόλις φτάσω στην κουζίνα, νιώθω το πιστόλι μου να γλιστράει από τα χέρια μου μπροστά στη θέα ενός πεσμένου Τομ στο πάτωμα γεμάτο με αίματα που προέρχονται από μία πληγή στο στομάχι του.
Σκύβω αμέσως και βάζω το χέρι μου στην κοιλιά του για να εμποδίζω -έστω για λίγο- κάπως την σπάταλη ροή που γίνεται. Γυρνάω στο Ντρέικ ο οποίος είναι ήδη στο τηλέφωνο και καλεί ασθενοφόρο.
« Il n'a pas venu ici par lui-même pour me tuer (Δεν ήρθε εδώ αυτοπροσώπως) » με ενημερώνει με χίλια ζόρια για εκείνον που τον έβλαψε.
[...] Ακόμα και αν οι γιατροί είπαν πως ο Τομ θα γίνει καλά, είμαι ακόμα ταραγμένη γιατί πολύ απλά αυτός που το έκανε δεν τον αφήσει ήσυχο μέχρι να πάψει να αναπνέει. Είμαι πλέον στο ξενοδοχείο, στο δωμάτιό μου μαζί με το Σον, ο οποίος είναι σκεπτικός στο κρεβάτι όσο εγώ ψάχνω το λάπτοπ μου.
« Άλισον οτιδήποτε και αν ετοιμάζεις, σε παρακαλώ μην κάνεις τίποτα τρελό » λέει στο άσχετο. Μου κάνει εντύπωση που κάτι τέτοιο βγαίνει από τα χείλη του εφόσον, υποτίθεται πως δεν ξέρει τίποτα σχετικά με το τι έχω στο μυαλό μου. Κλείνω τον υπολογιστή και πηγαίνω να ξαπλώσω δίπλα του.
« Τι εννοείς; » ρωτάω σαν να μην ξέρω.
« Έχω ένα πολύ κακό προαίσθημα » απαντάει ενώ γυρνάει να με κοιτάξει στα μάτια.
« Θα είμαι ασφαλής » τον καθησυχάζω ή τουλάχιστον προσπαθώ.
Δυστυχώς δεν μπορώ να κοιμηθώ πάλι το βράδυ, είμαι πάρα πολύ αγχωμένη και το γεγονός πως είναι η τέταρτη βραδιά που ο Σον ξυπνάει από κάποιον εφιάλτη, κάνει τα πάντα ακόμα χειρότερα. Προσποιούμαι -όπως τις προηγούμενες φορές- πως κοιμάμαι. Καταλαβαίνω πως ο Σον μένει καθιστός για λίγο, αφήνοντας μερικές εκπνοές. Στη συνέχεια με πλησιάζει, κλείνω τα μάτια μου για να φανεί πως κοιμάμαι και μόλις πλησιάσει αρκετά με φιλάει στο μάγουλο. Ξαπλώνει πάλι στο κρεβάτι ενώ την υπόλοιπη νύχτα κοιμάται γαλήνια.
__________
COMMENT / Vote / Follow 💞
ESTÁS LEYENDO
❝stockholm syndrome❞ ーmendes
AventuraΣημείωμα συγγραφέας: θα προτιμούσα να διαβάσεις κάποιο άλλο βιβλίο μου, αντικειμενικά μιλώντας κριντζαρω με αυτό. « Άλισον δεν μπορούμε να είμαστε μαζί. Εννοώ, είμαι ο κακός της υπόθεσης, αυτός που σε πόνεσε και τα λοιπά » συνεχίζει. « Όλοι θα με π...
