❝stockholm syndrome❞ ーmendes

27. I'm happy to see you too

Μένω παγωμένη απέναντί του καθώς τον κοιτάζω στα μάτια. Μα δεν είμαι δειλή εγώ, σκέφτομαι. Τρέχω να ξεφύγω μα με πιάνει από την μέση, προσπαθώ να βγω από την αγκαλιά του, μα με πετάει με δύναμη στο κρεβάτι. Πάω να τον κλοτσήσω στην περιοχή του αλλά από την ταραχή μου τον πετυχαίνω στην κοιλιά!

Έχεις χτυπήσει τόσες φορές το Σον εκεί πέρα άδικα και τον Κράουφ που του αξίζει να τον χτυπήσεις εκεί, αστόχησες! Πετάγεται το υποσυνείδητό μου.

Δεν φαίνεται να τον πόνεσε, γιατί έρχεται προς εμένα. Πιάνει τα πόδια μου και προσπαθεί να τα χωρίσει, μα σηκώνομαι πάνω και τον χτυπάω με το κεφάλι μου.

Αουτσς! Είναι το μόνο που μπορώ να πω. Ακουμπάει το κεφάλι του με το χέρι του προσπαθώντας να συνέλθει. Βρίσκω την ευκαιρία μου να σηκωθώ από το κρεβάτι, μα τότε με χαστουκίζει με αποτέλεσμα να πέσω πάλι. Δεν προλαβαίνω να κάνω τίποτα άλλο, εφόσον τα υπόλοιπα γίνονται πολύ γρήγορα. Πιάνει τα χέρια μου από τους καρπούς, τα σηκώνει ψηλά και αρχίζει να με φιλάει στο λαιμό. Νιώθω τόσο αηδιασμένη όχι μόνο με αυτόν μα και εμένα την ίδια. Δεν τα παρατάω, προσπαθώ να ελευθερώσω τα χέρια μου καθώς φωνάζω για βοήθεια. Ξέρω πως κανείς δεν θα με ακούσεις, ακόμα και αν με ακούσει κάποιον δεν θα ασχοληθεί. Ξαφνικά ακούω την πόρτα ανοίγει, κάποιος τραβάει πίσω το Κράουφ με τόση δύναμη που πέφτει από το κρεβάτι. Για μια στιγμή νόμιζα πως Σον! Μα μόλις τα γαλάζια μάτια μου είδαν την Κάρλι απέναντί μου να τον κλοτσάει χωρίς έλεος μένω σοκαρισμένη. Βγάζει το όπλο από την ζακέτα της και του ζητάει να σηκωθεί πάνω.

« Ποταπέ! » γρυλίζει γεμάτη μίσος.

« Βγες έξω! » φωνάζει.

« Γιατί τι θα μου κά-- » μα πριν προλάβει να τελειώσει η Κάρλι του ρίχνει μία σφαίρα στο μπράτσο. Πέφτει ελάχιστα πάνω στο τραπέζι, την στιγμή που η Κάρλι ανοίγει την πόρτα, δείχνοντάς του την έξοδο.

[...] Έπειτα από μία μικρή συζήτηση μαζί της, φεύγει από το χώρο. Μένω σοκαρισμένη με όλα αυτά που έγιναν τα τελευταία λεπτά. Περισσοτέρο για το πόσο σκληρή είναι αυτή η κοπέλα, μπορεί να φαίνεται μικροσκοπική και γλυκιά μα τελικά είναι πολλά περισσότερα από μία πολυλογού.

Θέλω τόσο πολύ να εκδικηθώ τον Κράουφορντ μόνο και μόνο επειδή προσπάθησε να με αγγίξει. Μα τώρα δεν μπορώ! Το μόνο που μπορώ να κάνω τώρα είναι να το σκάσω, τώρα που ο Σον λείπει. Ξέρω πως θα νευριάσει αν το κάνω, μα αυτή θα είναι η πρώτη φορά που προσπαθώ να ξεφύγω από όλους, όχι αυτόν. Σηκώνομαι από το κρεβάτι και τότε ακούω έναν περίεργο ήχο. Σαν να πάτησα κάτι, το οποίο έσπασα. Κοιτάω κάτω, χαρούμενη μόλις δω ένα κινητό.