❝stockholm syndrome❞ ーmendes

19. I wasn't myself anymore

Το τραγούδι, πρέπει οπωσδήποτε να το ακούσετε, έχω κολλήσει.

____________________________________

CARLY'S POV
*You didn't see that coming*  

« Άλισον! Άλισον! » φωνάζω ξανά και ξανά, μα δεν κουνιέται πλέον. Ακούω τα βήματα του Σον να πλησιάζουν και αμέσως γυρίζω προς αυτός.

« ΕΊΣΑΙ ΤΡΕΛΌΣ; » φωνάζω ενώ βλέπω το πρόσωπό του χλομιάζει. (A/N: ήθελα να βάλω ασπρίζει,μα είναι ήδη άσπρο! ΚΑΛΑ ΣΚΑΩ)

Γονατίζει δίπλα μου και κοιτάει την Άλισον. Απλώνει το χέρι του για να αγγίξει το μάγουλό της μα το διώχνω.

« Αρκετά την άγγιξες για σήμερα! » του λέω ψύχραιμα μα ταυτόχρονα αυστηρά. Βάζω το χέρι μου στο λαιμό της ψάχνοντας για την φλέβα της καρδιάς. Δεν την βρίσκω οπότε αρχίζω να πανικοβάλομαι. Σκύβω και πλησιάζω το αυτί μου όσο πιο πολύ μπορώ στο στόμα της. Ευτυχώς ανασαίνει μα είναι κάτι που γίνεται μεταβίας. Κατευθύνω πάλι τα δάχτυλά μου προς το λαιμό της και αμέσως βρίσκω αυτό που ψάχνω. Η καρδιά της χτυπάει αργά, πιο αργά από ότι πρέπει.

Γυρίζω γεμάτη θυμό στο Σον,που φαίνεται να ανησυχεί!

Λίγο νωρίς το θυμήθηκε!

« Πως μπόρεσες και της το έκανες αυτό; » φωνάζω, κοιτάει κάτω μα δεν απαντάει.

« Μην μου το παίζεις ευαίσθητος Σον! Γιατί αν ήσουν ευαίσθητος, δεν θα έκανες κάτι τέτοιο » τον μαλώνω.

« Παραλίγο να της σκοτώσεις! ».

Αρνούμαι να πιστέψω πως ο Σον που ξέρω έκανε κάτι τέτοιο. Αυτός δεν είναι ο Σον. Μέσα στο δωμάτιο έρχεται και ο Μπραντ ο οποίος κοιτάει την Άλισον. « Πρέπει να την πάρω στο ιατρείο μου » λέω κατευθείαν και νεύει.

« Ο Σον θα έρθει μαζί μου » προσθέτει, κοιτάω το Σον στα μάτια με τόσα πολλά νεύρα! Πρώτη φορά με τσαντίζει έτσι.

« Θα γυρίσετε αμέσως » συνεχίζει και νεύω ξανά.

SHAWN'S POV

[...] « Μα τι φταίει η Άλισον; » φωνάζει. Μου κάνει κήρυγμα κατά τη διάρκεια όλης της διαδρομής, κάτι που με κάνει να νιώθω χειρότερα. Κάθομαι στο πίσω κάθισμα μαζί με την Άλις μου, να κοιμάται στα πόδια μου.