Κοιταζόμαστε για μερικά λεπτά μέχρι που ο Σον με πλησιάζει.
« Συγνώμη μα πρέπει να διατηρήσω το έθιμο » λέει μόλις φτάσει απέναντί μου. Σκύβει, με πιάνει από τα πόδια και με ρίχνει στην πλάτη. Στριφογυρίζω τα μάτια μου, μόλις συνειδητοποιήσω πως με κουβαλάει λες και είμαι κάποιο τσουβάλι ή κάτι τέτοιο.
« Θα έπρεπε να ντρέπεσαι που προσπάθησες να το σκάσεις » με χλευάζει και γελάω σιγά ως απάντηση στο σχόλιό του. Αμέσως όλο αυτό το παιχνιδιάρικο ύφος αλλάζει μόλις μπούμε σε αυτό το σιχαμερό κτήριο. Βλέπω το φως του ηλιοβασιλέματος να εξαφανίζεται σιγά σιγά που με κάνει να νιώθω θλιμμένη. Ήμουν τόσο κοντά στο να αποδράσω σήμερα μα απέτυχα.
« Κοίτα ποιά βρήκα έξω » λέει όταν ο Μπραντ πετάγεται έξω από το βρώμικο γραφείο του. Θα έλεγα πως του ταιριάζει απόλυτα, τέτοιος βρωμερός και ύπουλος που είναι. Μου θυμίζει τους αρουραίους τώρα που το σκέφτομαι, τοξικοί, ζουν υπόγεια μέσα σε τρύπες! Κάτι του λέει μα δεν δίνω σημασία. Ο Σον συνεχίζει το περπάτημα καθώς ανεβαίνει αυτές τις ξύλινες σκάλες που τρίζουν. Πρέπει να είναι η πρώτη φορά που με φέρνει κάποιος ξύπνια σε εκείνο το δωμάτιο τώρα που το σκέφτομαι.
Φτάνουμε πλέον στον χώρο μου και ανοίγει την πόρτα ενώ μετά με αφήνει στην καρέκλα. Του ρίχνω μία γρήγορη ματιά στα ανοίχτοχρωμα καστανά του μάτια και για κάποιο λόγο πανικοβάλομαι. Η καρδιά μου χτυπάει γρήγορα και η ανάσα μου γίνεται κοφτή. Κλείνω για λίγο τα μάτια μου, ελέγχοντας τις αναπνοές. Νιώθω το χέρι του Σον να κάνει στην άκρη μερικά από τα μαλλιά μου. Ακουμπάει απαλά το λαιμό μου με το πίσω μέρος των δακτύλων του καθώς μουρμουράει ένα γρήγορο « Επιστρέφω! ».
SHAWN'S POV
Αυτό το μηδαμινό καθίκι δεν κράτησε τα βρωμόχερά του για τον εαυτό του φυσικά! Έπρεπε να την αγγίξει, να της κάνει αυτό το γαμημένο σημάδι στο λαιμό. Μα όχι, αυτό δεν θα περάσει έτσι. Περπατάω γρήγορα στο διάδρομο ψάχνοντας το χώρο που "συχνάζει". Προσπερνάω μερικά δωμάτια, μα ξαφνικά ακούω την φωνή του από τα δωμάτια που πέρασα.
« Σον γύρισες! » λέει χαρούμενος. Τον πλησιάζω, τον σπρώχνω μέσα στο γραφείο του, μπαίνω μέσα και κλείνω την πόρτα.
« Ναι και σου έχω ένα δώρο » λέω ειρωνικά και του ρίχνω μία γροθιά στη μύτη. Πέφτει κάτω καθώς ακουμπάει το αίμα που βγάζει, με κοιτάει γεμάτος απορεία μα ξέρω πως όλο αυτό είναι ένα καλοστοιμένο θέατρο.
ESTÁS LEYENDO
❝stockholm syndrome❞ ーmendes
AventuraΣημείωμα συγγραφέας: θα προτιμούσα να διαβάσεις κάποιο άλλο βιβλίο μου, αντικειμενικά μιλώντας κριντζαρω με αυτό. « Άλισον δεν μπορούμε να είμαστε μαζί. Εννοώ, είμαι ο κακός της υπόθεσης, αυτός που σε πόνεσε και τα λοιπά » συνεχίζει. « Όλοι θα με π...
