Kabanata 13

60.4K 801 21
                                    

Kabanata 13

Talk 

Dumadalas hata ang pagiging something ni Benj a. Grabe talaga ang lalaking 'to! "Pauso mo!" Humalakhak ako dahilan nito na binitawan na niya ang kamay ko. Naglakad naman ako palabas ng kwarto. Bago ako tuluyang makalabas ng kwarto ay narinig ko pa ang malalim na buntong hininga ni Benj. E?

Kumain kami ng breakfast pagkatapos ay inayos na namin yung mga gamit sa photoshoot and such. Kaming dalawa lang ang magaakikaso ngayon kasi sobrang kuripot ni Benj. Gusto niya raw na ako na lang ang swelduhan. Yan tuloy kung anong pinag-uutos niya kailangan sundin agad. Pero okay na rin 'to, nabubuhay naman ako rito. Magdadalawang taon na ako rito sa ginagawa ko sa pag-aasssist kay Benjamin!

"Alam mo Benj sana sinama mo rin ako kung mag-iiba ka ng look. Sana nagpagupit din ako, katulad mo...o tignan mo." Tinuro ko yung buhok niya at kasasakay lang ni Benj sa kotse. Inistart niya ang engine niya ng kotse pagkatapos ay pinatakbo na niya iyon.

Parang hindi niya ako pinansin at tinignan lang ang relos niya. Sumipol sipol pa ang lalaki. Ayt! Grabe talaga to! "Uy." Sinundot ko ang braso niya. Pero hindi pa rin niya ako pinapansin. Ayy!

I crossed my arms. Grabe talaga 'tong si Benj. Ang sarap kausap, nginingisian ka lang talaga.

"Maganda ka na. Hindi mo na kailangan."

Napabukas ako ng bibig. Ewan ko, parang kinilig ako sa sinabi niya. Parang lang. "Alam ko!" Inirapan ko siya pagkatapos kasi alam ko ang susunod nito. Makikipagtitigan ka pagkatapos awkward.

"Buti naman." God, Benj.

Nakita ko sa gilid ng mata ko na ngumisi si Benj. Damn. "Ang landi mo talaga." At humalakhak ako pati rin siya nakigaya. Kahit kailan talaga, Benjamin!

"Siguro kung hindi kita napulot. Baka naggagala ka na lang dyan." Diretso lang siyang nakatingin sa daan. Napatigil ako sa pagtawa at tumingin sa kanya. Siguro nga Benj.

"Uy! May apartment akong tinitirhan a! At saka you saved me to those idiots." Nung umalis ako sa bahay. Hindi ko alam kung saan ako tutungo nun. Hindi ko nga alam kung paano ako nakatungo sa bahay namin after nung umalis akong hospital at makipag-usap sa mga Jimenez. Ang alam ko nun nasa isang bench nun tapos wala na.

"Yah! But I want to tell you something I kept to you AJ." Napakunot ang noo ko ng bahagya. Ha? Sikreto? Hindi na lang ako umimik at pinakinggan ko na lang siya. "Ako yung nagdala sa'yo sa bahay niyo. I was just staring at you that time when I saw you...crying...in the rain." Napabukas ako ng bibig. Gusto kong magsalita pero...pero. "You were sobbing hard. And I feel something inside me ache. I don't know why.  Tapos bigla ka na lang nawalan ng malay. Tumakbo agad ako sa pwesto mo. Damn, AJ! Ang init mo nun. You were sick...and tired. Kaya dinala na kita sa condo ko." Huminto ang sasakyan at tumingin siya sa akin. "Nakatungo ka ng condo, AJ. I called one staff in the unit. Pinalitan ka nila ng damit at nakita ko yung school id mo. You were really unconscious kaya nung maayos ka na dinala na kita sa inyo pero hindi ka pa rin magising...it was late night then." Hindi ko alam kung dapat kong sabihin. It was Benj at all who saved me from rain...from being tired whole time. Nagpapasalamat ako kay Benj dahil dito at sa mga ginagawa niya sa akin ngayon.

"I'm sorry hindi naman ako nagpakilala and I don't really know what happened to you next. But look at you now, you're here with me. This is destiny, AJ." Ibang iba yung ngiti niya ngayon. Ang sarap ngumiti sa ngiti niya.

 Umandar ulit ang kotse at nakadiretso lang ng tingin si Benj sa daan. "Salamat, Benj. Thank you for accepting me—for everything." He looked at me in a second pero tinuon niya rin ang pansin sa daan. Nung mga oras na iyon, nung umalis ako sa bahay hindi ko alam kung anong gagawin ko. I have no place in the world in that time. Ayaw kong may madamay pang iba. Ayokong may guluhin pa ako nung mga oras na iyon. Wala akong cellphone nun kaya hindi ko macontact si Nica. Hindi ko alam. Mayroon lang akong sapat na pera para makaupa sa isang apartment.

Mabuti na lang ang bait ni Mae nun at siya yung ka roommate ko, siya ang tumulong sa akin para makahanap ng trabaho. Schoolmate ko siya nun at parehas kaming graduating student. Nagpagpasyahan ko ng hindi umattend ng graduation nun at kinausap ko ang dean namin tungkol dun. Ayoko nang may madamay pa. I want them to be Alysson's free. Ayoko ng problemahin nila yung problema ko at nagpakalayo ako sa kanila. That was one of the right decision I made in my life, pero alam kong nag-aalala sila sa akin. Lalong lalo na si Nica. But with this, I learned to live with others without the help of anyone...without my permission. And I live my life with freedom.

And then Benj came. Pauwi na ako mula sa trabaho sa isang restaurant. Since malapit lang yung apartment dun ay napagpasyahan kong maglakad. It was late night then nang mapansin kong may sumusunod sa akin. Medyo binilisan kong ang lakad ko nung mga oras na iyon at nararamdaman ko na ang mga yabag ng mga tatlong lalaking iyon. My heart was beating so fast in that time. Damn, I was praying for my safeness. Someone grabbed my right arm and the other one in my left arm. Yung isa naman tinakpan ang bibig ko. God, I was so helpless. Wala ng tao sa kalye nun kasi dis oras na ng gabi. I was crying and didn't know what I should do. They starting to ripped my clothes. At hindi ako makapalag nung mga oras na iyon. They were three and harassing me. I was praying to Lord in that time and Benjamin came. He grabbed the one idiot and punched him squarely on face. Yung isa naman, sa tyan. Tatlo silang kalaban si Benj pero nagawan iyon ni Benj ng paraan. I hugged my knee in that time. Doon ko naramdaman yung sobrang kalungkutan...yung walang nagliligtas sa'yo...yung wala palang may pakielam sa'yo. But I feel loved noong dumating si Benj. Tinulungan niya akong tumayo sa sarili kong mga paa. He helped me a lot in life. He is my savior. He is my bestfriend in that time and right now. He offered me a job. I acceptted it. Kasi gusto kong suklian yung ginawa niya sa akin.

We've been through ups and downs. He's my brother. I love Benjamin for everything he had done to me...from saving me in damned. And I'm thankful of Lord for giving Benj to me.

"Anong meron at may paiyak-iyak ka pa?" Humalakhak siya.

"Shut up." Huminto na ang sasakyan at nasa lugar na kami kung saan magaganap ang photoshoot. Yinakap ko si Benj. "Mag to-two years na tayong magkasama. Should we celebrate after this my treat then kuripot?!" He hugged me back. Ang hirap magyakapan sa kotse.

"Useless, it's my money." I pulled him then and I punched him in the right arm.

Napanguso ako. "Argh! Kahit kailan ka talaga Benjamin! Basta treat ko!"  He was going to say something pero kumatok na sa bintana ng kotse.

Si Ms. Nathalie. She's smiling ear to ear. Naramdaman ko na uminit ang pisngi ko. God. What's happening?! Binuksan ni Benj yung bintana ng kotse.

"Come on, guys. You have the whole night for that."  And she winked at me. God. No. Mali. Mali yung iniisip ni Nathalie. Urgh!

Bumaba na lang ako ng kotse at kinuha yung mga gamit sa likod ng kotse. Kukunin ko n asana yung bag pero kinuha iyon ni Benj. "Ako na. And anyways, wag mo na lang pansinin si Nats."

Tumango ako at kinuha na lang yung maliit na bag na kinalalagyan ng sweetheart ni Benj. Yung camera niya. I looked at the place. Medyo breathtaking kasi napatulala ako ng mga isang minuto. Ang lamig ng hangin at kitang kita mo yung kabuuan ng Quezon city. Trees are everywhere. Ito pala yung gusto ni Nathalie na lugar. Ang galing. Ikakasal na sila ni Harry.

Lumapit na ako sa pwesto nila. May tinayong tent kasi masyadong mainit. Nandyan yung mga staff sa pag-aayos kay Nathalie. Grabe, pinaghahandaan talaga yung kasal ng bongga basta si Harry. Ang sweet talaga ni kuya.

My eyes are looking on something pero wala pa rin. I inhaled and exhaled after, then after nun bumungad si kuya sa akin with the charming panty dropping smile. O my, nahulog na ang nahulog.

"Harry, you look so..."

"Attractive. Right?"

 Napatango ako. "Look we had a past, Aly. Crush mo nga ako dati." Tinignan ko naman ng masama. Ito talagang si Haarrry!

"That was past." Tumango tango na lang siya at ngumisi. Urghh! Nang-aasar na naman. But maya maya naging seryoso ang mata niya. And it focused on one direction. Dumating na siya. Pati yung...pamilya. They are family here right now. And I feel so nervous. It is just really my heartbeat sounds. It is. Damn. What should I do? I swallowed hard.

 But I feel hand on my shoulder. "We should talk after this."

U.N.I. (Book 2 of U.N.I. Trilogy) (SC, #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon