PURE 1

8.6K 238 1
                                    

St. Mary University the name of our school. It's good to be back! Madaming estudyanteng naglalakd papasok ng Uni. Alangan palabas diba? Hahaha. First day nga diba Kaya papasok, puro kalokohan ka Cleio . Kelan kaba magseseryoso sa buhay mo ha? Sabihin mo, sabihin mo Ooooooooooooooooooooo! Hahaha baliw eh.




Nagpalakad lakad ako sa hallway then may nagsalita sa speaker ."Ms. Mez please help the new students to find their classroom" sabi ng babaeng nagsalita sa speaker. It's Mrs Buena one of professor here in St. Mary University. I'm one of the reliable students here in st. Mary university simula ba naman high school dito ako nag aral. And syempre I'm a good student. Also I'm a former vice president of the student council. That's why I'm quiet famous around here.








Agad akong pumunta sa entrance ng university.  Nag antay ako sa mga new students.Nag antay sa mga nais magtanong. For example. Will you be my girlfriend? Char lang! Hahaha. Kiri ko.






Nakalimutan kong magpakilala sainyo. Hi everyone I'm Cleio Mez 17 years old. I have brown eyes and a short black hair na hanggang balikat. Medyo pandak tapos may mahahabang pilikmata. Medyo singkit din. Light skin tone. Yan ako,cleio.





Ilang minuto ang lumipas may nagtanong na.




"H-hi! Saan ang room number 7?" Tanong ng isang babae.




"Hello welcome to st. Mary University!when you reached the end of this hallway, Turn left and hanapin mo yung number 7 sa door ng room " paliwanag ko. BS nursing din ata siya ah?





"Thanks!" Pasalamat nya.






I smiled at her and she smiled back. Such a good friend. Friend agad? Di panga magkakilala.




*Bell Ring*






Nag bell na. Kailangan ko nang pumunta sa room namin. Nursing din kasi ang kinuha ko. Pangarap ko na yung simula nung nasa loob palang ako ng tiyan ng nanay ko. Joke. Syempre nung bata pa ako siguro mga 5 years old ako nun. Kase diba sa mga story telling ni mama may mga nasasaktan o sa mga movie na napapanood ko noon, may mga nasasaktan at ayaw kong nakakakita ng mga nasasaktan Kaya iyon napag desisyon kong maging isang nurse para makatulong  sa mga tao.





Ang ayaw ko sa lahat ay may makitang nasasaktan, ang hirap kaseng tignan at kalimutan, lalo na kung animal cruelty, isa rin sa mga ayaw ko.




Habang naglalakad sa hallway papunta sana sa classroom pero....




"Ms. Mez please proceed to the faculty room" utos ni Mrs Buena na nanggaling sa speaker.Again? Ano kayang meron? Naglakad na ako papunta sa faculty. Baka may iuutos nanaman saakin. Ang famous ko talaga.







*knock knock*






Kumatok muna ako bago pumasok. Pagpasok ko,bumungad saakin si Mrs Buena na may kasamang dalawang babae at tatlong lalake. Oh my gggg!! Ang gaganda't gwapo nila! Ang puti din! Siguro galing sila ng ibang bansa? Ang puputi talaga nila oh? Tapos yung mga mata nila parang nangaakit! Kaya mabilis mafall sa kanila!






 Lalo na yung isang babaeng yun oh? Yun! Yun! Ugh? Hindi ko kasi kilala. Basta ang ganda ganda niya! Kalapit niya yung isang pogi din. Yung basta mamaya na nga kapag pinakilala na. Nakakalito at nakakainis lang. Hahaha.






Their eyes, shining, shimmering, splendid haha. They looked like foreign people. Ordinaryong tao dito sa lugar namin eh kulay brown o kaya black ang mga mata. Pero yung kanila, may pagkagold, o kaya green, or blue, it's cute and very very very! Beautiful.







I scanned them one by one. I can't get my eyes off of them. They are too pretty wahhhhh! Mukha silang matatalino at matataas ang mga standard, ano kaya kinukuha ng mga to? Engineering? Medicine? Education? Saang room kaya ito? Sana malapit samin hehehe. Kapag siguro ako nagkaanak at babae kagaya ko rin, makiri sa mga gantong bagay hahaha.



---

AN

HI! May onting nadagdag Lang, tinatry ko hong pahabain pa ito. Tulad nung Iba kong story ito kasi ang pinakamaikli at ito din ang pinakauna kong nagawa. Thank you and God bless! Love u all!

pure (The pure blood princess)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon