pure (The pure blood princess)

PURE 15

Cleio's POV

This can't be happening. I'm not a vampire. I don't kill people. Wala din akong pangil diba? Kaya imposible to. Ano pa bang kamalasan ang dadating sa buhay ko?. Kailangan kong makaalis dito. Kailangan kong bumalik, baka nag aalala na sila mama, dapat na ko umuwi.

Dahan dahan akong lumapit sa pinto, iniiwasang gumawa ng ingay at baka marinig nila ako. Hayst nasa labas sila, nagbabantay. Talagang bantay sarado ako dito ah, ayaw nila akong paalisin. Baka may iba pa pwedeng daan palabas dito. Ayon! Bintana! Binuksan ko ito, dahan dahan, buti nalang hindi makalawang tong bintanang ito kundi kanina pa gumawa ng ingay to.

Sinilip ko yung labas, talagang nasa mundo nila ako, hindi ito ordinaryong lugar, kakaiba ang buong paligid kumpara sa mundo ng mga tao, sa mundo ko. Teka nga, hindi ba't nag aanyong paniki ang mga vampire? Sabi nila isa daw ang bampira, so technically pwede ako mag anyong paniki noh?

I have no other choice, kesa sa makulong sa kwartong ito. Nakasampa na ko sa bintana, nagulat ako kase may nag bukas ng pinto. Sa hindi inaasahang pangyayari, nadulas ako.

*Claud's POV*

Siguro naman nagkaroon na siya ng time para makapag isip? Dapat na namin siyang makausap at masabi sa kanya lahat ng dapat sabihin. Papasok na kame at si Liam ang nauna.

"The princess!" Sigaw ni liam.

Gusto ba niyang mamatay? Ang taas taas nitong kwarto niya balak niya talagang tumalon mula dito? Tanga nga.

"Ako na" pagmamatigas ni Liam. Pasikat nanaman. Lagi nalang siyang umaaktong 'savior, hero o prince charming'. Akala mo naman magaling.

Dahil hindi pa siya gumagawa ng aksyon para sagipin si Cleio kaya inunahan ko na siya. Imbis na kung ano anong sabihin niya hindi nalang niya gawin, puro usap hindi nalang gawin. Kaya nahulog ang loob ni Sapphire sa lalaking yan, mas chickboy pa kung tutuusin si Liam kaysa kay Brent.

Sumilip ako sa bintana at nag teleport sa ibaba. I can maninupate time, so slow down the time para hindi malakas ang impact kapag sinalo ko si Cleio.

*Cleio's POV*

Nalalapit na ang katapusan ng buhay ko, ang swerte swerte ko talaga (opposite) malapit na ko sa lupa !
.

.

.

.

.

.

Bakit parang hindi masakit? Anyare? Minulat ko ang mga mata, nakita ko ang pagmumukha ni Claud, sobrang lapit niya. So sinalo niya ako? Ang galing naman, ang komportable ko dito ah. Ang Saya.

"Pang ilan na kita sinalo? Nakakasawa na" Reklamo niya, edi sana hindi nalang niya ako sinagip kung magrereklamo lang siya? Tsk! Bobo. "ang bigat" narinig kong dagdag pa niya.

"a-ay sorry sorry, grabe ka naman sa bigat" bumaba na ako. Nagpagpag siya ng damit, lah akala mo naman sobrang dumi ko, wala naman akong dalang sakit.

"Are you alright?"Bigla nalang sumulpot sa harap ko si Liam. Nag aalala ito, Ata? at hinawakan pa nga ang kamay ko. Bakit ba? Bigla namang concern nitong taong ito. Pero mabait naman. Nakakagulat lang at biglang ganto ang trato sa akin, dahil ba ako yung prinsesa nila?

"Yeah I'm okay" sagot ko Tinanggal ko na ang kamay niya. Nakita ko ang lungkot sa mga mukha niya. May ginawa ba akong masama? We're not close, not even friends tsaka ni hindi nga kami magkakilala ng lubusan, alam lang pangalan, yun lang.

*Claud's POV*

Ito nanaman siya. Bigla nalang susulpot kahit na ako yung sumagip Kay Cleio, at wala ring salamat? Nagsisimula nanaman si Liam na gumawa ng eksena, gumawa ng gulo between us.

"Ayos ka lang ba?" Sabi nitong si Sapphire. I don't need her concern.

Hindi ko na siya pinansin at pumasok na sa loob. Hindi ko kailangan ng pag aalala niya, niloko niya ako at mukhang hindi niya naiisip iyon.

Dumaan ako sa harap nilang dalawa, sa mismong gitna nila ako dumaan para maglayo sila. Sinasadya ko iyon. May something na nakakapit sa laylayan ng tshirt ko, nilingon ko si Cleio, na naka puppy eyes pa. Ano siya bata? Dumeretso na ako sa paglalakad, natanggal naman yung pagkakakapit niya sa damit ko.

Wala man lang akong narinig na thank you. Matapos ko siyang iligtas? Pasalamat siya at isa siyang prinsesa.

Isip bata talaga.