pure (The pure blood princess)

PURE 20

*Claud's POV*

Pumasok siya sa silid ng prinsesa.
"Ikaw! Bakit mo pinapakeelam ang patakaran ko dito sa palasyo!" Sigaw niya.

What?! He should not speak to her like that! She's a princess and siya ang may ari ng lahat ng nandidito. Wala siyang karapatang pagsalitaan si Cleio, wala siyang karapatan Kung tutuusin dito.

"How dare you speak to her like that!" Sigaw ko.

"Ako lang naman ang panginoon niyo at ang panganay na kapatid ng reyna" pagmamayabang nito.

"Tsk! Mas mataas pa ang pwesto sayo ng prinsesa, kaya huwag kang magmagaling" sinagot ko siya. Wala akong pake kung mapapahamak ako. Hindi lang tagala tama ang pag trato niya sa prinsesa. Kakampi ba siya o hindi?

*Cleio's POV*

Grabe si tito? Ano bang ginawa ko? Galit na galit ito. Lumabas na ang tunay na kulay ni tito. Pinagtanggol ako ni Claud. Nag sagutan silang dalawa, mukhang nasilaw si tito sa kapangyarihan. Akala niya sya ang makapangyarihan dito.

"Igalang mo ang prinsesa!" Singgit ni liam.

"Ako ang nagpatuloy na ingatan ang palasyo ng mamatay ang king and queen,kaya ako ang mas may karapatan kaysa sa babaeng iyan" sabi ni tito. We're all shock.

"Ang tanong,may taglay kabang pure blood? Kung meron tsaka ka magyabang!" Sigaw ni claud.

Natahimik si tito. Humarap ito sa akin at talagang galit na galit, nakakatakot yung mukha nito. Itinaas ni tito yung kanang kamay niya at itinapat sa akin, may biglang bumalot sa leeg ko dahilan para mahirapan ako sa paghinga, nasasakal ako.

"Cleio!" Sabay sabay nilang sigaw.

Onti onti narin akong lumutang. Hindi kona maramdaman ang sahig.  Umatake naman sila Claud upang pigilan si tito. Dahil don nawala ang atensyon sa akin ni tito at nawala ang sumasakal sa leeg, bumagsak ako sa sahig. Natigil lamang sila ng may biglang nagsalita, hindi matukoy kung saan ito nagmula.

"Symon stop! Mapapatay mopa ang pakay natin? Baka gusto mong ako ang tumapos sa buhay mo!" Sabi ng tinig.

"Sorry king Zero" paumanhin ni tito sa tinig. Umalis na si tito. Who's zero?

Nakita ako ang mga mukha nilang lima. Para bang nakakita ng multo.

"Who's king zero?" Tanong ko.

"The king of the evil vampires" seryosong wika ni brent.

"Kalaban pala ang tito mo!" halatang galit si claud, napasuntok siya sa pader at nagkaroon ito ng crack.

"Hanapin natin siya at paalisin dito sa palasyo, dawn bantayan mo ang prinsesa." Utos ni claud.  Umalis na sila. Naiwan kami ni dawn sa silid.

*Claud's POV*

Nagmadali kanin upang maabutan si Lord Symon, isa pala siyang traydor? Tinrydor niya ang sarili niyang pamilya? Nalibot na namin ang buong palasyo, ngunit wala ng makikitang bakas niya. Nakatakas na ito. Nagtungo na siguro ito sa base ni King zero ngayong alam na namin na siya ay isang kalaban.

Chineck din namin sa labas, nanatili muna para masugarong safe na ang paligid.

*Symon's POV*

Umalis na ako sa Vamia. Hindi na ako pwedeng magtagal doon lalo na ngayong alam na nila na isa akong kalaban. Wala na ko ibang pupuntahan kundi sa lugar ni King zero. Hindi pa man ako nakakapasok ay sinalubong na niya ako. Mukhang hinahantay niya ang pagbabalik ko.

"Sinong may sabi sayo na saktan mo siya? Mawawalan tayo ng pagasang masakop ang Vamia kung papatayin mo siya!" Panenermon nito.

"Sorry my king" paumanhin ko.

"Sorry? Ha! Kayo na ang bahala sakanya" utos niya sa mga werewolf na kasama niya.

Papalapit na ito saakin at mukhang gutom na gutom na.

"W-wait my king, please no!" Paghingi ko ng tulong.

Sunungaban ako ng mga werewolf, sinubukan kong manlaban pero hindi ko kaya, Masyado silang marami! Nananakit na ang buo kong katawan at nauubusan na rin ng dugo, wala akong nagawa kundi ang sumigaw. Onti onting nagdidilim ang paningin ko, katapusan ko na.