PROLOGUE

11K 319 4
                                    

The world is full of mystery, you'll never know what will happen on the future. No one knows that they really exist in our world, blending with other people to catch their new victim, their meals. They are immortals. They are vampires.

"Honey! Take your breakfast! " My mom said with a energetic tone of voice.

"Coming!" I said.


Dali dali akong bumaba ng hagdan at nagiipit pa ng buhok. Nang makababa na ako ay tumakbo naman ako papuntang kitchen para makakain na, sana fried rice and sunny side-up egg! My favorite breakfast.

"Enjoy your breakfast my little princess" sabi ni mama habang nakangiti. She always call me princess kahit hindi naman.





"Thanks mom, yes! May favorite" pasalamat ko. Sumubo na ako ng kanin at ulam, halos napapapikit ako sa sarap, kahit simpleng sinangag lang at itlog ayos na ako.




"Good luck to your first day" my mom said. Then I smiled. I won't be able to speak kase nga punong puno itong bibig ko.




I'm done!  "Ma! Alis na po ako" paalam ko. 




"Okay sweetie take care" my mom said. Kakababa palang ni dad, iyon nakasalubong ko at alam ko na sasabihin nito.



"papuntahin dito sa bahay ha" he's talking about my suitor/s if there is. Si papa talaga gusto na akong may boyfriend habang si mama naman medyo strict. Wala pa naman nanliligaw sa akin, and wala sa plan ko ang mag boyfriend, study first ako noh.




"papa naman" ngumiti ako at nginitian din naman niya ako pa balik, nilapitan ko si papa at hinalikan siya sa pisngi. "bye po" paalam ko.







"sige ingat, huwag mong kakalimutan mga payo ko ha" paalala ni papa sabay kindat. Ang bibo talaga ni papa.




I started to walk. Malapit lang naman ang school sa bahay namin, kaya lagi akong nag lalakad ever since.





"Oh? Cleio Papasok kana?" Sabi nung matanda. Famous kasi ako dito. Araw araw kasi nila akong nakikitang maglakad.



"Yes po lola mers" Sagot ko. Kaya nga naka school uniform at patungo sa school eh. Hahaha joke lang no. Mabait akong tao. Hindi ko siya sasagutin.



"Ay sige iha,ingat sa kwan ha?" Sabi niya. Yan nanaman si "kwan". Have you ever thought kung ano nga ba ang meaning ng Kwan? Ako oo, hanggang ngayon iniisip ko pa din haha. I think Kwan means 'ano?' basta haha.




"Sige po salamat po lola" Sabi ko at nagsimula ulit maglakad. 






Diba sabi ko kanina famous ako dito? Yan habang naglalakd ay bati sila ng bati saakin. Hahaha yung mga nangongolekta ng basta dito, yung mga Batang papasok din sa paaralan, kilalang kilala na ako noh haha Ganon talaga pag famous mga prend. Tapos yung mga tindera kilala na rin ako, basta halos lahat ng makakasalubong ko sa umaga at sa pag uwi kilala ako. Ganon talaga pag friendly at mabait.







Matapos ang paglalakad ay nakadating na ako sa university namin. Hay! Sarap sa pakiramdam na pumunta sa school na ito. Lalo na kung first day! Madaming igop sa paligid. Hahaha Cleio naman first day na first daw eh lalake iniisip haha. Study first nga diba? Mabait ka diba? Haha.







AN



HI guyszxwhd haha. So iyon kung mapapansin nyo medyo nabago and yes ineedit ko po siya for the better! Ganon din po ang mangyayari sa ibang chapter thankies! XOXO

pure (The pure blood princess)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon