Free Paper For #ClubSingStreet
"ทำไมนายไม่พาเธอไปลอนดอนล่ะ"
"ตั๋วไปลอนดอนราคาเท่าไหร่ แล้ววงล่ะ"
"วงไม่เป็นอะไรหรอก แค่ไปลอนดอนแล้วเซ็นสัญญาซะ กลับมาแล้วพาเราออกไปจากที่เฮงซวยนี่"
........
กลับมาอย่างนั้นหรือ บ้าบอสิ้นดี 1 ปีเต็มกับการเฝ้ารอด้วยความหวังลมๆแล้งๆที่มันไม่มีวันเป็นจริง คอเนอร์จากไปแล้วไม่เคยติดต่อกลับมาอีกเลยหลังจากคืนแรกที่พวกเขาไปถึงลอนดอน โชคดีที่พวกเขาไม่ตายอยู่กลางทะเล ที่รู้เรื่องก็เพราะเบรนดันเป็นคนบอก จะมีบ้างไหมที่เอม่อนจะรู้จากปากของคอเนอร์เอง
ซิง สตรีทเมื่อขาดนักร้องก็ไม่ใช่ ซิง สตรีทอีกต่อไป พวกเขาแยกย้ายกันไป มีบ้างบางเวลาที่คิดถึงช่วงเวลาที่ได้ลองทำอะไรบ้าๆพวกนั้น พวกเขาก็จะกลับมาเล่นดนตรีด้วยกันอีก โดยปราศจากนักร้องคนเดิม ซิง สตรีทกลายเป็นวงคัฟเวอร์ พวกเขาร้องเพลงของศิลปินคนอื่น
อ้อ...นักร้องของวงคนใหม่ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน อดีตเด็กยกของในวงนั่นแหละ หลังที่ทุกคนค้นพบว่า แบร์รี่เองก็เสียงดีไม่น้อย แค่หมอนี่มันไร้ความสามารถในการแต่งเพลงก็แค่นั้น เพียงแต่ว่าเอม่อนเองก็ไม่สามารถแต่งเพลงคนเดียวได้อีก
เขาเสพติดการมีคอเนอร์อยู่ข้างๆเสียแล้ว...
เพลงเจ๋งๆที่เคยเขียนเอาไว้ก็ต้องพับเก็บไป เพราะนักร้องคนใหม่ร้องได้ไร้อารมณ์เหลือเกิน เสียงดี แต่แบร์รี่ยังเข้าไม่ถึงจุดที่คอเนอร์เคยทำไว้ แน่นอน เพราะเพลงทั้งหมดนั่นมันเป็นสิ่งที่คอเนอร์ต้องการจะทำ ไม่ใช่แบร์รี่
"ซิง สตรีทไม่ใช่วงคัฟเวอร์" นั่นเป็นประโยคที่เบรนดันคอยพูดกรอกหูเอม่อนที่ตอนนี้ดูเหมือนหัวหน้าวงเข้าไปทุกที แต่เด็กหนุ่มใส่แว่นท่าทางเนิร์ดก็ทำเพียงแค่รับฟัง จะให้ทำอย่างไรล่ะ แต่งเพลงให้แบร์รี่อย่างนั้นหรือ จะทำได้ยังไง ในเมื่อแรงบันดาลใจทั้งหมดที่เขามีมันหมดไปตั้งแต่ 1 ปีก่อนแล้ว...
YOU ARE READING
Sing Street Fanfiction
Fanfiction"Hello Guys, We're Sing Street from Dublin" คลังรวมฟิคด้อม Sing Street สั้นบ้าง ยาวบ้าง ตามฟีลลิ่งนะครับผม Love U All X.
