Tale as old as time...ดั่งเรื่องเล่าขับขานครั้งเก่า กล่าวถึงนักเดินทางพเนจรคนหนึ่ง ที่มีเรื่องราวชีวิตราวกับเทพนิยาย ราวกับเป็นเจ้าหญิงเบลล์ใน Beauty and The Beast----
แต่ขอโทษที เพราะเรื่องนี้นักเดินทางผู้นั้นไม่ได้งามเหมือนเจ้าหญิงเบลล์ และเจ้าชายอสูรหรือก็ร้ายเกินกว่าที่ใครในละแวกนั้นจะกล้าเอ่ยนาม
ปราสาทหลังงามตั้งตระหง่านกลางป่าใหญ่ ความเก่าและความทรุดโทรมตามกาลเวลาที่เห็นไม่ได้ทำให้ความสวยงามของตัวปราสาทน้อยลงไปแม้แต่นิดเดียว ติดเพียงแค่บรรยากาศโดยรวมนั้นออกจะดูน่าสะพรึงกลัวไปสักหน่อย
ถึงจะน่ากลัวแต่ก็น่าค้นหาและความอยากรู้อยากเห็นของเจ้านักเดินทางก็ไม่เคยหยุดนิ่งด้วยสิ...
เท้าเล็กๆในรองเท้าสานเก่าๆ ก้าวมาหยุดยืนอยู่หน้าประตูเหล็กสูงใหญ่ที่ถูกเปิดอ้าเอาไว้ ตามพื้นทางเดินมีแต่เศษใบไม้แห้งร่วงกราวอยู่เต็มพื้นจนมองไม่เห็นพื้นดิน ต้นไม้ต่างก็ผลัดใบเผื่อต้อนรับหน้าหนาวที่กำลังจะมาถึง เสี้ยวหน้าภายใต้ฮู้ดเผยรอยยิ้มสวยราวกับถูกใจอะไรบางอย่าง มือเรียวบางที่โผล่พ้นผ้าคลุมตัวยาวสีมอซอถูกยกขึ้นมาปัดใบไม้ที่ตกลงมาบนไหล่ ก่อนที่จะสาวเท้าเดินมุ่งหน้าตรงไป จุดหมายคือปราสาทสีทะมึนที่เห็นอยู่ไม่ไกลสายตา
...และแล้วนักเดินทางผู้นี้ก็ได้ที่ซุกหัวนอนตลอดฤดูหนาว... ถ้าเขานั้นมีชีวิตรอดจากเงื้อมมือของเจ้าของดวงตาวาววับที่กำลังจ้องลงมาที่ร่างเล็กๆใต้ผ้าคลุมจากชั้นสามของปราสาทเป้าหมายของเจ้าตัวด้วยน่ะนะ มันตะปบอุ้งมือหนากับกรงเล็บแหลมคมเข้ากับผ้าม่านเย็บลายสวยจนขาดวิ่น เสียงคำรามลอดไรฟันดังออกมาให้ได้ยิน
YOU ARE READING
Sing Street Fanfiction
Fanfiction"Hello Guys, We're Sing Street from Dublin" คลังรวมฟิคด้อม Sing Street สั้นบ้าง ยาวบ้าง ตามฟีลลิ่งนะครับผม Love U All X.