Sing Street Fanfiction

Rainy Day, Lonely Night

P.S. กดฟังเพลงเพื่ออรรถรสในการอ่าน

..

..

..

เฮ้อ...ฝนตกทั้งวันเลยแฮะวันนี้ น่าเบื่อชะมัด ผ้าที่ตากไว้ก็ยังไม่แห้ง จะออกไปไหนมาไหนก็ลำบาก หลายคนอาจจะชอบที่ฝนตกลงมาให้อากาศร้อนอบอ้าวมันหายไป กลายเป็นบรรยากาศเย็นสบายเคล้าเสียงฝนที่แสนน่าใช้เวลาไปกับการนอนมากที่สุด แต่สำหรับผม ฝนตกมันเป็นเหมือนโรคร้ายที่ผมไม่อยากพบเจอ อะไรในชีวิตก็ดูแย่ไปหมดในวันฝนตก

กริ๊งง กริ๊งง

เสียงดังมาจากโทรศัพท์บ้าน ผมละออกจากขอบหน้าต่างที่ไปนั่งเท้าคางมองฝนเมื่อครู่กลับเข้ามารับสาย แม่ไม่อยู่ เธอออกไปทำงานตั้งแต่เช้ามืดและยังคงไม่กลับบ้านอีกหลายวัน ระหว่างนี้ผมก็ต้องอยู่คนเดียว แรกๆที่แม่ต้องไปทำงานข้างนอกหลายวันแล้วทิ้งให้ผมต้องอยู่คนเดียว ผมถึงกับร้องไห้โทรไปหาเธอเลยนะ แต่ตอนนี้ผมชินแล้วล่ะ

"สวัสดีครับ บ้านแมคเคนน่าครับ" ผมกรอกเสียงลงไป ปลายสายเงียบไปสักพักก่อนจะส่งเสียงตอบกลับมา

'แม่เธอไปไหนล่ะไอ้หนู' เป็นเสียงผู้ชายที่ผมไม่คุ้นหูเอาเสียเลย

"แม่ออกไปทำงานครับ ไม่กลับบ้านอีกหลายวัน มีอะไรจะฝากไว้—" ตู๊ดๆๆ ยังไม่ทันพูดได้จบประโยคดี เขาก็วางสายใส่ผมซะแล้ว มารยาทยอดแย่

ผมวางโทรศัพท์ลงที่เดิม ถอนหายใจออกมาอีกรอบ ก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟาในห้องนั่งเล่น ผมหยิบหมอนอิงเข้ามากอดไว้แนบอก นั่งมองฝนที่ตกลงมาไม่ยอมหยุดแล้วในหัวก็พาลไปคิดถึงแต่เรื่องราวเก่าๆที่เกิดขึ้นในวันฝนตกหนักแบบนี้เหมือนกัน วันที่คนข้างกายคนสำคัญของผมได้จากไป...