คนหน้าสวยกำลังง่วง...ง่วงมาก วิชาคณิตศาสตร์เป็นอะไรที่ไม่ถูกโฉลกมาร์ค แมคเคนน่าเลยแม้แต่น้อย เขาพร้อมจะหลับลงไปอยู่ตลอดเวลา ถ้าไม่ติดว่าพรุ่งนี้จะมีสอบเก็บคะแนนในเรื่องที่เรียนไปวันนี้ละนะ สงสัยต้องให้หมอนั่นติวให้อีกแล้วมั้งเรา
"กฎของโคไซน์นะนักเรียน เอกำลังสองเท่ากับบีกำลังสองบวกซีกำลังสองลบสองบีซีคอสเอ ต่อไปก็แค่สลับๆกับ จากเอเป็นบีเป็เอเป็นซีบ้าง อ่ะเดี๋ยวเรามาต่อกันที่กฎของไซน์ กฎของมันมีอยู่ว่------"
พอกันที! มาร์คปิดสมุดจดและเก็บชีทลงใต้โต๊ะก่อนจะฟุบหลับรอเวลาเรียนเลิก เขาไม่เข้าใจสิ่งที่ครูผู้สอนกำลังพูดอยู่เลยสักนิด สาบานเถอะว่านี่มันวิชาคณิตศาสตร์น่ะ แต่ทำไมมันถึงมีตัวอักษรเอบีซีเตมไปหมด วิชาเลขควรหยุดอยู่ที่หนึ่งบวกหนึ่ง เท่ากับ สองก็พอแล้ว เราจะอยากรู้มุมสามเหลี่ยมไปเพื่ออะไร ใช้สั่งอาหารกลางวันหรือก็เปล่า ก็ไม่นี่ เพราะคงไม่มีใครเขาไปพูด ป้าครับๆ ขอสเต็กเนื้อขนาดเท่ากับพื้นที่ของรูปสามเหลี่ยมทำมุมก้มหกสิบองศากับแนวระดับ โดยที่ส่วนทีโบนนั้นมีความยาว 10.5 เซนติเมตร...ถ้ามีแบบนี้จริง แล้วถ้ามาร์คเป็นคนขาย เขาคงอยากจะกัดลิ้นตัวเองตายวันละหลายๆรอบ
อาจารย์ประจำวิชายังคงสอนต่อไป แม้ว่านักเรียนเกือบครึ่งห้องนั้นจะไม่มีสติรับรู้ในสิ่งที่แกสอนอยู่แล้วก็ตาม หลับได้ก็หลับไป ไม่มารบกวนการสอนก็พอ แต่ถึงอย่างนั้นถ้าพรุ่งนี้สอบไม่ผ่านกัน เขาเองก็ช่วยไม่ได้
ออดดดด
เสียงออดหมดชั่วโมงเรียนทำให้อาจารย์ผู้น่ารักต้องหยุดสอน ฝ่ายนักเรียนเองก็เก็บกระเป๋าเตรียมไปกินมื้อเที่ยงที่โรงอาหาร เว้นไว้เพียงคนเดียวที่ว่าถ้าได้หลับแล้วจะหลับยาว...เขาคือบุคคลที่เพื่อนๆในห้องต่างเรียกกันอย่างลับๆว่า Sleeping Beauty หรือ เจ้าหญิงนิทรา...มาร์ค แมคเคนน่า เขายังคงหลับคาสมุดคณิตศาสตร์อยู่แบบนั้นโดยเพื่อนๆก็ไม่คิดที่จะปลุก กลับเอาโทรศัพท์มือถือมาเก็บภาพกันยกใหญ่ เพจโรงเรียนมีรูปสวยๆไปลงอีกแล้วไหมล่ะ
YOU ARE READING
Sing Street Fanfiction
Fanfiction"Hello Guys, We're Sing Street from Dublin" คลังรวมฟิคด้อม Sing Street สั้นบ้าง ยาวบ้าง ตามฟีลลิ่งนะครับผม Love U All X.
