the hankering || muke (+)

+15

Luke, Michael'a gözükmeden sadece dört gün dayanabilmişti ve beşinci gün Michael onu gördü, pek uygun olmayan bir biçimde.

Luke o günü de aşağıda, kantinde oturarak ya da koridorlarda boş boş dolanıp bir işi varmış gibi davranarak geçirmeyi düşünüyordu ama Marry sanki tüm olan biteni biliyormuş gibi onun yanına gelmiş ve şunu kesmesini söylemişti. Luke "Neyi?" diye sormuştu, Marry olması gerektiği yerde kalmasını söylemişti çünkü  bu şekilde onu çok daha az görüyordu ve son zamanlarda iş çıkışı Luke bir saniye bile beklemeden eve gittiğinden dolayı görüşemiyorlardı. Luke bir an Marry'ye her şeyi anlatmayı, biseksüel olduğundan ve eski 'sevgilisinin' burada olduğundan bahsetmeyi düşünse de bu fikirden saniyeler içinde vazgeçmişti. Neler olacağını tahmin edemiyordu. Marry onu eski sevgilisinin kim olduğu hakkında zorlayabilir ya da bunu anlayışla karşılayabilirdi ama Luke risk almak istememişti. Michael'dan olabildiğince uzak durmaya çalışıyordu.

O sabah da aynı şeyi yapabilirdi, eğer Marry ona yakın olmaları gerektiğini söylemeseydi.

Marry ile ayrılmak istemiyordu çünkü kız onu gerçekten seviyordu ve Luke da ondan hoşlandığına emindi. Marry güzeldi. Kahverengi saçları, büyük kahverengi gözleri, küçük bir burnu ve kalp şeklinde dudakları vardı. Omuzları küçüktü, boyu Luke'un çenesine geliyordu ve zayıftı. Dış görünüşünü bir tarafa koyarsak Luke onun sevimli olduğunu düşünüyordu. Tatlı bir gülüşü, kulağa hoş gelen bir ses tonu vardı ve kısaca söylemek gerekirse Michael geri dönmeseydi Luke için güzel bir eş olabilirdi.

Luke bu sefer üçüncü kattaki görevliler için ayrılmış odada bekliyordu. Koridora çıkmıyordu çünkü odadan çıkarsa sağda, birkaç adım ötesinde Michael elleriyle kafasını tutmuş bir şekilde oturuyor olurdu ve Luke'u görmesinin imkanı yoktu.

Marry kaşları çatık bir şekilde içeri girdiğinde Luke bunun nedenini anlayamadı. "Hey, sorun ne?"

"Sorun sensin" dedi kız arkadaşı öfkeli bir ses tonuyla. Ardından kafasını iki yana salladı ve tüm öfkesi yerini garip, hüzünlü bir yüz ifadesine bıraktı. "Benden mi kaçıyorsun, Luke?"

"Ne? Hayır!" Luke şaşkınlıkla kıza bakarken konuştu. "Bu saçmalık olurdu."

"O zaman neden yanımda değilsin?"

Luke yine ona her şeyi anlatmayı düşündü, dudakları aralandı ama sonra vazgeçti, yapamayacağını biliyordu. "Seni seviyorum, Marry."

"Ama bunu hissedemiyorum" dedi Marry, dudakları ağlama öncesi bir titreme yaşıyordu ve Luke onun ağlamasını istemiyordu. Bu yüzden aklına gelen tek şeyi yaparak onun dudaklarına kapandı. Marry, Luke'un ani hareketiyle birkaç adım gerilerken Luke da onu takip ederek ilerlemişti. Öpüşmeye başlamalarından saniyeler sonra kapı çalınıp dışarıdan Luke'un tanıdığı ama Marry'nin kim olduğu hakkında hiçbir fikri olmadığı birinin "Hey" sesi geldiğinde ikisi de gözlerini açtı. Luke o an Marry'yi bırakıp gitmesine izin verebilirdi ama dışarıdaki kişinin kimse onu cevaplamazsa gideceğini düşünerek onu öpmeye devam etti. Marry de ona karşılık verirken kapı açıldı, Luke yine de devam etmeye karar verdi ama Marry bu sefer aynı fikirde değildi.

"Şey, sanırım yanlış zamanda geldim ama bir şey sormalıyım."

Marry, Luke'u göğsünden iterken Luke dudaklarını ayırmamak için ayrı bir çaba sarf ediyordu ama bir yanı bunun işe yaramayacağından emindi. Kesinlikle işe yaramayacaktı.

Dudakları ayrıldığında Marry kıkırdayarak hala onu öpmeye çalışan sarışın oğlana karşı "Luke, dur" dedi ve onu bırakıp Michael'ın yanına gitti. "Üzgünüm. Biz sadece-"

"Önemi yok" dedi Michael soğuk bir sesle ve Luke, Marry'nin ismini söylemesinden ilk kez nefret etti. "Bayan Rice'ın odasının yerini soracaktım."

"Sizi götüreyim."

Luke, kapının açılma sesini duyduğunda omzunun üzerinden onlara baktı. Michael'ın onu tanımamış olma ihtimaline tutunmaya karar vermişti ama mavi saçlı çocuk ona bakıyordu ve gözleri birleştiğinde ikisinin de içinde aynı anda birkaç patlama gerçekleşti; özlem, öfke ve pişmanlık dolu patlamalar.

on beş bölümdür buluşmuyorlar kitabın yarısı gitti zaten amk