Τα Δυο Βασίλεια

Φωνές

Οι μέρες κυλούσαν με ολόκληρο το βασίλειο να πενθεί για τον άδικο χαμό ενός αγέννητου παιδιού. Το γεγονός με είχε προβληματίσει αλλά δεν έδωσα περισσότερη σημασία.

Όσα μου είχε αναφέρει η Αλίσια είχαν βγει από το μυαλό μου. Νόμιζα πως με απειλούσε και τις πρώτες μέρες, όταν επιτέλους βγήκε από το δωμάτιο της, ήμουν συνέχεια μαζί με τον Γκάμπριελ. Βλέποντας όμως την παρανοϊκή μου συμπεριφορά καθώς και τα σχόλια του γιου μου ότι συνεχώς βρισκόμουν μαζί του, σταμάτησα. Τελικά φαίνεται πως είχα παρερμηνεύσει τα λόγια της.

Όσον αφορά τον Σεμπάστιαν, δεν είχα νέα του. Ξέρω πως ήταν παρακινδυνευμένο να επικοινωνήσει μαζί με μου με οποιοδήποτε τρόπο αλλά θα μπορούσε να το είχε κάνει. Εγώ δεν μπορούσα να κάνω κάτι. Δεν ήξερα που βρισκόταν και αν ήξερα, ο Στεφάν δεν θα με άφηνε να φύγω από το παλάτι.

Μια μέρα τον είχα ρωτήσει αν μπορούσα να επισκεφθώ την μητέρα μου αλλά πήρα αρνητική απάντηση. Μου εξήγησε ότι της είχε στείλει ένα γράμμα που της ανέφερε όλα τα γεγονότα που είχαν συμβεί. Είχα εκνευριστεί τόσο μαζί του. Πραγματοποίησε κάτι χωρίς να με ρωτήσει, έτσι για ένα χρονικό διάστημα δεν του μιλούσα καθόλου πέρα από τα τυπικά.

Το ίδιο διάστημα επισκέφθηκα όλος τυχαίος το νεκροταφείο του παλατιού. Άρχισα να διαβάζω διαφορετικά ονόματα που αναγράφονταν πάνω στις ταφόπλακες όταν το βλέμμα μου έπεσε πάνω σε ένα πολύ γνωστό για εμένα. Εκείνο της Σοφίας.

Πίστευα πως είχε φύγει από εδώ μέσα αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Ποτέ μου δεν σκέφτηκα ότι μπορεί να ήταν νεκρή. Δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου και λυγμοί ξέφευγαν από το στόμα μου. Δεν ξέρω πόση ώρα βρισκόμουν πάνω από το χώμα που την σκέπαζε αλλά αν δεν με είχε μαζέψει ένας φρουρός από εκεί, δεν υπήρχε περίπτωση να έφευγα.

***
Ξύπνησα με ένα άσχημο προαίσθημα να με καταβάλει. Δεν ήξερα που οφειλόταν αλλά είχα αρχίσει να φοβάμαι. Αφού φόρεσα το φόρεμα μου, άρχισα να κατευθύνομαι προς το δωμάτιο του Γκάμπριελ. Εδώ και καιρό ήταν σαν μια ιεροτελεστία που έκανα. Κάθε πρωί πήγαινα στο δωμάτιο του για να τον ξυπνήσω. Τον είχα ρωτήσει άπειρες φορές αν ηθελε να κοιμόμαστε μαζί αλλά πάντα απαντούσε λέγοντας πως οι πρίγκιπες δεν κοιμούνται με την μητέρα τους.

Όμως, όλος περιέργως, όταν μπήκα στο δωμάτιο του ήταν ήδη ξύπνιος. Τον καλημέρισα και κάθισα στο άδειο στρώμα δίπλα του. Παρατήρησα ένα σκεπασμένο δίσκο να βρίσκεται πάνω στο τραπεζάκι που υπήρχε δίπλα από το κρεβάτι του.