Τα Δυο Βασίλεια

Ξαφνική Συνάντηση

Τέσσερα χρόνια αργότερα

Είχαν περάσει τέσσερα χρόνια μετά την φυγή μου από το παλάτι. Ο Στεφάν πρέπει να είχε βρει το γράμμα μου γιατί δεν προσπάθησε να με βρει. Στην αρχή μου ήταν πολύ δυσκολο να τον ξεχάσω. Αλλά τελικά τα κατάφερα.

Ο αποστολέας του γράμματος μου ήταν η μητέρα μου όπως είχα υποψιαστεί εξ αρχής. Είχε υπογράψει το γράμμα με το όνομα του φρουρού ο οποίος την είχε βοηθήσει να φύγει από το παλάτι. Ο Μάρτιν Στόουν.

Δεν πίστευα στα μάτια μου όταν την αντίκρισα. Δεν είχε αλλάξει πολύ αλλά έβλεπα στα μάτια της τη θλίψη κάθε φορά που την κοιτούσα.

Είχαν αλλάξει πολλά μέσα σε αυτά τα χρόνια. Εγώ, μαζί με την μητέρα μου και τον Μάρτιν, μέναμε σε ένα μικρό σπιτάκι. Ο πόλεμος μεταξύ τον δύο βασιλείων είχε σταματήσει με την ήττα του Βόρειου.

Βέβαια είχε αλλάξει και η ζωή μου με ένα νέο μέλος να έχει προστεθεί στην οικογένεια μου. Ο γιος μου Γκάμπριελ. Ήταν μόλις τεσσάρων χρόνων αλλά τόσο όμορφος και συνάμα έξυπνος. Όπως ο πατέρας του.

Τις σκέψεις μου διέκοψε η φωνή του.《Μαμά, ποτέ θα γυρίσει ο μπαμπάς;》

Και λέγοντας μπαμπάς, στη μνήμη μου ήρθε η εικόνα του Μάρτιν. Ήταν ο καλύτερος πατέρας που θα μπορούσε να έχει ο μικρός μου Γκάμπριελ. Δούλευε στην τοπική αγορά.

《Θες να τον επισκεφτούμε;》τον ρωτησα γλυκά, βάζοντας τον να καθίσει πάνω μου.

《Αλήθεια;》,είπε και ένα χαμόγελο φώτισε το προσωπάκι του.

《Φυσικά. Πήγαινε στην κουζίνα και βοήθησε την γιαγιά να ετοιμάσει το φαγητό του μπαμπά》,είπα και πριν προλάβω να τελειώσω τα λόγια μου, είχε ήδη σηκωθεί από πάνω μου.

Σηκώθηκα από την θέση μου και άρχισα να προχωράω στο μικρό δωματιάκι μου. Δεν είχαμε μιλήσει στον Γκάμπριελ για την παλιά ζωή μας. Δεν του είχαμε πει πως εγώ ήμουν πριγκίπισσα, η μητέρα μου βασίλισσα και ο Μάρτιν φρουρός του παλατιού. Και εκείνος ήταν ένας μικρός πρίγκιπας. Αλλά δεν ήθελα να μάθει τίποτα από την προηγούμενη ζωή μου. Ήθελα να διαγράψω κάθε ανάμνηση που είχα από αυτήν.

Στάθηκα μπροστά από τον καθρέφτη και άρχισα να φτιάχνω τα μαλλιά μου. Η Σοφία δεν ξέρω που βρισκόταν. Ίσως είχε μείνει στο παλάτι. Ίσως και όχι. Το μόνο που ευχόμουν ήταν να είναι καλά.

Μόλις ετοιμάστηκα, κατευθύνθηκα στην κουζίνα όπου βρήκα την μητέρα μου με τον Γκαμπριέλ πάνω από καλάθι.