Τα Δυο Βασίλεια

Λόγοι

Τον κοίταξα έντρομη. Γύρισα προς τη μεριά του Σεμπάστιαν και παρατήρησα πως τον κοιτούσε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Φυσικά η θέση του ήταν πιο μειονεκτική από τη δική μου. Θα μπορούσαν μέχρι και να τον εξωρισουν επειδή άπλωσε χέρι πάνω στην πριγκίπισσα.

《Σεμπάστιαν, άφησε μας μόνους》,του είπα.

《Μα...》,είπε αλλά τον διέκοψα.

《Σε διαταζω ως πριγκίπισσα να μας αφήσεις μόνους!》,είπα. Δεν ήθελα να διαταζω τους άλλους. Αλλά τώρα ήταν αναγκαίο. Αν έμενε ο Σεμπάστιαν, τα πράγματα θα γίνονταν χειρότερα.

《Μάλιστα πριγκίπισσα》,είπε και αφού υποκλίθηκε βγήκε από το δωματιο.

《Λοιπόν;》είπε ο Στεφάν ο οποίος τόση ώρα παρέμενε αμέτοχος σε αυτά που συνέβαιναν.

Ξεφυσηξα. Δεν ήξερα πως θα αντιδράσει. Και δεν ήξερα γιατί αντέδρασε τόσο θυμωμένα.《Ο Σεμπάστιαν είναι ο λόγος που δεν θέλω να γίνει αυτός ο γάμος》,είπα κοιτάζοντας τον στα μάτια.

《Μάλιστα》,ήταν το μόνο που είπε.

Δεν ήξερα τι σκεφτόταν. Και αν το έλεγε στον βασιλιά;《Δεν θα το πεις πουθενά έτσι;》,τον παρακάλεσα.

《Δεν ξέρω》,είπε αινιγματικά.

Η απάντηση του με έκανε να θυμώσω. Άρχισα να τον πλησιάζω.《Δεν μπορώ να καταλάβω ποιο είναι το πρόβλημα σου με τη σχέση μου. Αφού αυτός ο γάμος είναι ψεύτικος!》.Είχα φτασει μερικά εκατοστά μακρυά του.

《Δεν με ενοχλεί η σχέση σου!》,είπε και εκείνος θυμωμένος.《Με ενοχλεί ότι δεν μου είπες ότι η σχέση που έχεις είναι ο λόγος σου ωστε να μην γίνει αυτός γάμος!》,είπε και στο τέλος ύψωσε την φωνή του.

《Μην φωνάζεις》,είπα.《Και γιατί να σου έλεγα τον λόγο μου; Ούτε εσύ είπες τον δικό σου. Και ούτε τώρα το κάνεις》.

《Ο λόγος μου σε καμία περίπτωση δεν μοιάζει με τον δικό σου. Θα είναι ασήμαντος για σένα》,είπε και στο τέλος η φωνή του βγήκε με πίκρα.

Λυγισα. Άπλωσα το χέρι μου και άγγιξα το μπράτσο του.《Ποιος είναι ο λόγος που δεν θες να γίνει αυτός ο γάμος Στεφάν; Αν τον ξέρω ίσως μπορούμε να βρούμε μια λύση για να τον αποτρέψουμε》,του είπα γλυκά.

Ξεφυσηξε. Προχώρησε και κάθισε στο κρεβάτι και μετά ακολούθησα και εγώ.《Είμαι 23 χρόνων》,άρχισε να λέει. Εγνεψα καταφατικά χωρίς όμως να ξέρω τον λόγο που το έλεγε αυτό.《Πριν πέντε χρόνια, ο πατέρας μου αποφάσισε πως είχε έρθει η ώρα να παντρευτώ. Το ίδιο πίστευε και ο αδερφός μου, αν και ήταν μικρότερος από εμένα》.Τον κοίταξα απορημένη.《Ναι, έχω ή μάλλον είχα έναν αδερφό αλλά δεν είναι στιγμή να σου μιλήσω γι'αυτόν. Είναι νεκρός》.Ο αδερφός του είχε πεθάνει; Δεν μπορούσα να το πιστέψω.《Όπως σου είπα, ο πατέρας αποφάσισε να με παντρέψει αν και εγώ δεν ήθελα. Ήμουν ελεύθερο πνεύμα. Του είχα θυμώσει. Αλλά αργότερα συνειδητοποίησα ότι μου είχε κάνει το καλύτερο δώρο της ζωής μου. Η Μέρεντιθ ήταν ότι πολυτιμότερο είχα στη ζωή μου》.

《Η Μέρεντιθ είναι...》,είπα αλλά με διέκοψε.

《Είναι εκείνη για την οποία μίλησα όταν ήμουν χτυπημένος. Ήταν πολύ όμορφη. Αμέσως την ερωτεύτηκα και το ίδιο έκανε και εκείνη. Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να αγαπήσεις τον σύντροφό σου όταν καταγεσαι απο βασιλική οικογένια; Όμως εγώ και εκείνη αγαπηθηκαμε. Μετά από τέσσερα υπέροχα χρόνια γάμου, ο πατέρας μου άρχισε να δυσανασχετεί. Έλεγε πως ακόμα δεν είχαμε κάνει κάποιον απόγονο και ότι αυτή έφταιγε γι'αυτό. Όμως τελικά το θαύμα έγινε και έμεινε έγκυος. Ήμουν πολύ χαρούμενος. Αλλά...》.

Κομπιασε. Ήθελα να συνεχίσει την αφήγηση του αλλά δεν θα επέμενα αν του ήταν δύσκολο.

《Αλλά πέθανε στη γέννα. Και μετά από λίγες μέρες πέθανε και ο γιος μου από υψηλό πυρετό》,είπε και είδα ένα δάκρυ να τρέχει στο μάγουλο του.

《Στεφάν, λυπάμαι πολύ. Δεν ξέρω πόσο δύσκολο είναι. Όμως πρέπει να ξαναγαπησεις κάποια στιγμή》,του είπα και άπλωσα το χέρι μου και άγγιξα το μάγουλό του.

Με κοίταξε βαθιά στα μάτια.《Δεν μπορώ να το κάνω αυτό Ρόουζ. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου ευτυχισμένο χωρίς αυτήν》,είπε.

Κάτι μέσα μου ράγισε. Για κάποιο λόγο τα λόγια του με πικραναν. Δεν του απάντησα. Το μόνο που αρκεστηκα να κάνω ήταν να τον αγκαλιάσω. Μια αγκαλιά την οποία μου ανταπέδωσε μετά από λίγο.

Δυστυχώς κανείς μας δεν είχε προσέξει την Έμιλυ, η οποία βρισκόταν στο μπάνιο και είχε ακούσει όλα όσα ειχαν υποθει μέσα στο δωμάτιο.