Bırakamam

Elveda..

Sabahın ilk ışıklarıyla İzmir'den çıkıyorduk. Araba tam yürümeye başladığında arkadaşlarımı gördüm bana el sallıyorlardı gelmişlerdi. Bazıları ağlıyordu bazılarının gözleri dolmuştu, benimde gözlerim doldu ama ağlamayacaktım daha fazla üzülmelerini istemiyordum.
Yolculuk boyunca anılarımı düşünmüştüm ve yorgunluktan uyuyakalmıştım. Annemin sesiyle uyandım.

-Canım geldik hadi uyan.

Demek Ankara'ya gelmiştik. Babam,

-Hadi kalkta yeni evimize bak beğenecek misin, dedi.

Babama baktığımda çok mutluydu sanki büyük bi yükten kurtulmuş gibiydi. Kalkıp arabadan indim ve eve baktım önceki evimizden biraz küçüktü ama daha yeşildi site de güzel bir siteye benziyordu. Babam kapıyı açtığında içeri girdim ve annemin ikinci katta olduğunu söylediği odama girdim. Diğer odamı denize bakan manzarasını çok özleyecektim. Gözlerim dolmuştu, biraz çevreyi dolaşmaya karar verdim. Aşağıya indim çıkarken annem,

-Nereye Başak?

-Biraz etrafı dolaşacağım.

-Canım ilk önce yerleşseydin.

-Anneciğim sen de söyledin ya ben hiç bir şeyi kendim yapamam sen yerleştirirsin nasıl olsa.

Dedim ve dışarı çıktım. Babam bahçedeydi ve anlayamadığım bir şekilde mutluydu. Bana,

-Kızım nereye?

-Gezicem baba bir şey mi oldu?

-Yok canım bir şey olmadı dolaş tabi, dedi.

Bahçenin kapısından çıktım ve dolaşmaya başladım siteden dışarı çıktım. Evden biraz uzaklaşmaya karar vermiştim. Biraz uzaklaşınca bir bar gördüm ve içeri girdim. Barmenin olduğu kısma doğru ilerledim ve bir içki söyledim çok olmasa da içerdim. Barmen içkiyi masaya bırakınca aldım ve içmeye başladım bir yandan da etrafı izliyordum. Herkes bana mı bakıyordu yoksa ben mi yanlış göruyordum. İki grup gözüme takıldı sadece onlar ve birbirinin içine düşmüş olanlar bakmıyordu. Yanıma bir kız geldi ve oturdu ve kendine bir içki söyledi.

-Buralar da yenisin galiba ilk defa görüyorum seni.

-Evet yeniyim, herkes neden bana bakıyor?

-Yeni olduğun için alışırsın birazdan.

-Peki, neden onlar bakmıyor?

-Çünkü onlar birazdan kavga edecek.

Çok rahat söylemişti. Bizim barda pek böyle şeyler olmazdı ve herkes birbirini tanımazdı kenarda köşede yiyişenler olmazdı.

-Eee anlatsana nerden geldin?

Yabancı bir insanla bu kadar samimi olmaktan rahatsız olmuştum ama konuşmakta istiyordum.

-İzmir'den geldim bavamın işlerinden dolayı. Bu arada biz tanışmadık ben Başak, dedim ve elimi uzattım.
Hiç elimi tutmayarak yanımdan kalktı ve uzaklaştı, ne yapmaya çalıştığını anlamamıştım. Gitti ve deminki gruplardan bir erkeğin yanına gitti öptü ve kapıdan çıkıp gitti, erkek ise arkasından bakakalmıştı. Diğer gruptan birisi gelip ona yumruk attı sonra hepsi ayaklandı ve iki grup birbirine girdi, ortalık iyice karışmadan hemen bardan ayrılmaya karar verdim. Bardan çıkıp eve doğru yürüdüm. Buraya ilk günden ısınamamıştım ve her şeyin üstüne yarın ki gideceğim okul derdi ekleniyordu. Okulum önceki gibi kolej değildi, en yakın kolej bizim eve iki saatti.

Eve girdiğimde annemler yemek yiyordu. Bende hiç oturmadan odama çıktım. Annem eşyalarımı yerleştirmişti. Hemen kıyafetlerimi değiştirip yatağıma uzandım barda olanları düşünüyordum ki kapı çaldı. Babam seslendi: