Mesafe..

77 11 0
                                    

(multimedya; Melis ve Koray)

   Koray bana da sertçe tokat attı..

   Deniz ayağa kalktı ve Koray'a doğru atılırken, elimi kaldırdım ve Deniz'e:

-Dur.

Deniz:
-Başak çekil!

Ben:
-Deniz lütfendur, beni dışarda bekle.

Deniz:
-Başak...

-Lütfen.

   Deniz Koray'a bakarak dışarı çıktı, ben ise Koray'a yaklaştım ve ona:

-Koray bana son kez vur hadi.

Koray:
-Defol sen de git o piçin peşinden!

-Vur!

    Koray kolumdan tuttu.

-Sana defol dedim.

-Koray sana son kez bana vur dedim. Çünkü o bana son dokunuşun olacak, ikimiz için ne güzel bir son değil mi?

-Ne diyorsun sen?

-Koray bir daha bana dokunamayacaksın, dokunmayı bırak bu benim sesimi son duyuşun, sana son kez Koray diyişim. Artık senden gerçekten vazgeçiyorum.

   Arkamı döndüm ve çıkışa ilerledim. Koray arkadan seslendi.

-Başak sen o piçle buraya gelerek zaten vazgeçtin!

-Koray sen yanındaki için beni bıraktığında benden vazgeçmiştin! Sabırla bekledim ben seni, ama sen bana dönüp bakmadın bile.. Ama biliyor musun Koray? Kaybeden ben değilim, sensin!

   Kapıdan çıkarken Koray bağırmaya başladı:

-Defol git lan! Defol! Kaybeden sensin, köpek gibi dönüp geleceksin lan! Kaybeden sensin Başak, sen!

   Bu sözlerini asla unutmayacaktım, benim aylardır sevdiğim adam bu olamazdı. Kapıdan çıktığımda Deniz arabaya binmiş beni bekliyordu. Benim geldiğimi görünce kapıyı açıp dışarı çıkarken:

-Hiç inme, geliyorum.

  Deniz tekrar kapıyı kapattı ben ise yanına bindim.

Deniz:
-İyi misin sen?

-Ben iyiyim asıl sen iyi misin? Yüzün acıyor mu?

-Hayır acımıyor. Gidelim mi burdan.

-Deniz bence bugünü tamamen silip başka bir gün yapalım bir şeyler. Tabi bu olaylardan sonra hala istersen.

-Tabi isterim ama şimdi gitmesen olmaz mı?

-Pek iyi bir gün geçirmedik ikimizde, biraz dinlenelim.

-Tamam, o halde ben seni evine bırakıyım.

-Hiç gerek yok, arabam burda zaten. Sen yarın okula gelecek misin?

-Sen olursun da ben olmaz mıyım?

-Yani geliyorsun, görüşürüz o zaman.

-Görüşürüz.

   Deniz'in arabasından indim, kendi arabama bindim ve eve gittim. Saat 23.46 idi ve telefonuma mesaj geldi. Mesaj Koray'dandı.

Koray:
"Başak ne yaptığımı bilmiyordum ben. Ben sana nasıl vururum, özür dilerim."

   Mesajı defalarca okudum ve telefonu tam bırakacakken tekrar mesaj geldi.

Koray:
"Başak yarın Melis'ten ayrılıyorum, ben sensiz nefes alamıyorum."

BırakamamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin