Bırakamam

Hayır..

    Merdivenlerden çıkıp odaya girdim ve hemen günlerdir meraktan öldüğüm için Koray'ı aradım. İki defa çaldıktan sonra açtı.

-Koray?

-Alo.. Başak?

  Gözümden bir damla yaş aktı ve donakaldım. Bu Koray'ın annesiydi ve ağlıyordu, sesi bitkin ve yorgundu. Ağlayarak konuştum.

-Koray? Koray nerede?

   Annesi de durakladı.

Ben:
-Sevgi teyze, Koray nerede?

-Kızım. O çok kötü. Hasta, kaç gündür odasından çıkmıyor, yemek yemiyor, arkadaşlarını ya da telefonunu istemiyor. Dayanamıyorum onu böyle görmeye. Nerdeysen geri gel kızım.

-Gelemem.. Telefonu Koray'a verir misin?

-Tamam, senin aradığını duyunca mutlu olacak.

   Bir süre sonra annesi odasına çıkmıştı ve kapıyı çalıp içeri girdi. Konuşmalarını duyuyordum.

-Oğlum telefon...

Koray:
-Anne sana istemiyorum dedim!

-Ama Başak bu.

Koray:
-Ne?

   Bir kaç saniye sonra telefon Koray'daydı.

Koray:
-Başak?

-Koray sevgilim..

Koray:
-Başak nerdesin güzelim? Nerdesin?

   Ağlıyordum.

Ben:
-Sen iyi misin onu söyle bana? Canın yanıyor mu?

Koray:
-Kalbim acıyor.

-Seni seviyorum.

Koray:
-Nerdesin? Kurtuldun mu onlardan?

-Hayır.

Koray:
-Nerdeysen hemen geliyorum. Yerini söyle.

-Olmaz sevgilim.

Koray:
-Neden olmaz? Neden? Bir şey mi yaptılar sana? Tehdit mi ediyorlar seni?

-Anlatacağım.

  Koray sessizdi cevap vermedi, ben de anlatmaya başladım ve olanları anlattım ona.

Koray:
-Asla! Asla sana başkasını dokundurtmam! Bırakmam seni orda!

-Koray bu gerçek bir evlilik değil.

Koray:
-Başak ne zamana kadar sürebilir ki bu? Yapamazsın Başak sen.

-Başka çarem yok. Annemlere zarar vermelerine izin veremem.

   Koray'a onun için yaptığımı söyleyemezdim. Onu suçlu konumuna düşüremezdim, kendisini suçlu hissetmesine izin veremezdim. Bunun ne demek olduğunu çok iyi biliyordum.

Koray:
-Kaçarız burdan, hep beraber.

-Olmaz. Bulurlar.

Koray:
-Yapma Başak. Ben burda ne yaparım.

  Gözümden bir damla yaş daha süzüldü.

-Aşkım. Biz senle ayrı olmayacağız ki. Her gün konuşacağız, hem de istediğimiz her dakika.

Koray:
-Başak yalvarırım yerini söyle.

-Yapma Koray.

Koray:
-Başak.. O evleneceğin herif sana dokunmaz demi?