Bilinmez..

72 10 0
                                    

    Ordaydı, karanlığın arasından bana bakıyordu, yanında üç kişi daha vardı. Vücudum birden korkuyla titredi ve korkarak konuştum:

-O, burda..

    Utku benim baktığım tarafa baktı ve tekrar bana döndü.

-Başak orada kimse yok, kimden bahsediyorsun?

    Vücudum korkuyla titriyordu.

-Dilsiz, ordaydı!

   Bağırmam üzerine hepsi bana doğru koştu.

Berk:
-Nerede?

Ben elimle sokağın köşesini işaret ederek:

-Oradaydı, dedim.

Berk:
-Koray götür onu burdan!

Cenk:
-Ben de gidiyorum onlarla.

Utku:
-Tamam, git.

  Koray elimden tuttu ve hızlıca arabalara doğru koştuk. Berk bağırıyordu.

Berk:
-Lanet olsun!

   Tam arabaya binecekken keyifli bir ses işitmemizle donakaldık.

-Nereye? Daha yeni geldiniz.

   Bu ses, bu onun sesiydi dilsizin. Kafamı korkarak kaldırmamla aramızda bir kaç metre olan Dilsiz'i görmem saniyeler sürdü. Ne ara buraya gelmişlerdi, ben onları diğer tarafta görmüştüm ve Berkler de oraya bakarken bu kadar yaklaşmış olmalılardı. Koray hemen ona doğru atıldı.

Cenk:
-Kaç Başak, Utkulara doğru kaç!

   Diye bağırdı ve diğerine saldırdı. Ben ise hızla koşmaya başladım peşimden birisi geliyordu, ayak seslerini duyuyordum ama arkama bile bakamıyordum. Onlara yaklaşmıştım.

-Utku! Berk!

   Diye bağırmamla onlarda bana doğru koşmaya başladılar. Hemen onların arasına girdim.

Berk:
-Arkaya git!

  Utku bana sertçe sarıldı. Diğerleri ise arkamdan koşan iki kişiye saldırmışlardı.

Ben:
-Utku, Koray ve Cenk ilerdeler! Onlara zarar vermesin, ne olur yardım edin onlara!

Utku:
-Tamam, sakin ol sen.

   Bizimkiler beraber iki kişiyi hallettikten sonra bıraktılar ve diğerlerinin yanına gittiklerinde ayrılmışlardı ama arada bir küfürleşme vardı. Ben en arkadaydım, Koray beni görünce yanıma geldi ve elimi tutup bana sarıldı. Gözü tam iyileşmeye başlayacakken daha da fena olmuştu. Dilsiz'in adamlarından, bizimkilerin arkada bıraktıkları da gelip onun tarafına geçtiler. Berk ve Utku da en öne geçti. Dilsiz'in yüzünde bir gülümseme vardı.

Berk Dilsiz'e doğru atıldı ama Utku tuttu:

-Lan ben sana karşıma çıkarsan seni öldürürüm demedim mi?!

  Dilsiz güldü.

-Bu kızı sizin harcamanıza izin vermem.

Berk:
-Ona dokunmanıza izin vermem!

Dilsiz:
-Berk, Berk, Berk. Hiç değişmemişsin. Bir yıl önce de böyle demiştin, peki ne oldu? Hatırlatma mı ister misin?

Berk bağırarak ona tekrar atıldı:

-Öldürürüm lan seni! Orospu çocuğu!

Ama yine Utku engel oldu.

Utku:
-Lan piç bizi geçip ona dokunabileceğini mi sandın?

BırakamamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin