Bırakamam

Kıskanmak..

(multimedya; Başak)

  Yabancı bir sesle kafamı arka tarafa çevirdim. Bu bardan çıkarken çarptığım çocuktu.

-Ne işin var senin burada?

-Bana çarptın.

-Sen her sana çarpanın arkasından mı gidiyorsun?

    Güldü ve konuştu:

-Güzelse evet.

    Hayatımda bir sapığım eksikti o da oldu.

-Sen beni mi takip ettin buraya kadar?

-Evet.

    Ne kadar rahattı böyle?

-Ne istiyorsun peki benden?

-Özür dilemeni.

-Ben zaten özür diledim senden, şimdi beni rahat bırakır mısın?

    Tekrar gülümsedi.

-Kuru kuru özür mü olurmuş, bir kahveni içerim.

   Dedi ve masalardan birine oturdu.

-Sen otur, ben gidiyorum.

    Terastan dışarıya çıktım ve arabama binip evime gittim. Koray ve Melis'in o hallerini düşünürken uyuyakalmıştım.

      -------------------------------

  Berk ile birlikte sohbet etmek, olanları konuşmak için uçuruma gidiyorduk.

Berk:
-Başak sana demiştim, o seni üzebilir diye.

Ben:
-"Seni gerçekten sevebilir" de dedin.

    Berk arabayı durdurdu ve arabadan indik, yanıma geldi.

Berk:
-Ama sen bu iki seçeneği seçmeyip "onu belki bir daha göremem"i seçtin.

Ben:
-En mantıksızını. Sen olsan ne yapardın?

Berk:
-Senin yaptığını.

   Uçuruma doğru ilerlediğimde Koray ile Melis'i orda gördüm. Beni buraya Berk ısrarla getirmişti. Ona baktığımda bana baktı ve güldü, haberi vardı.

Ben:
-Berk neden bunu yaptın?

   Koray ile Melis sarılıyorlardı, onları böyle görmek beni öldürüyordu. Melis birden Koray'ı göğsünden itti. Koray uçurumdan aşağıya düştü.

Berk:
-Onu bir daha göremem dedinya hani, yanlış yapmadığını göstermek için.

   Berk ne diyordu böyle? Yerimde kalakaldım, o çok sevdiğim insan gidiyordu, ama sonsuza kadar. Uçuruma doğru çaresizce koşmaya başladım.

-Koraaay!

    Bir yandan ağlıyor bir yandan koşuyordum ve dizlerimin üstüne düştüm. Tekrar ayağa kalktım ve koşmaya devam ettim.

-Koraay!!

    Annemin içeriye girip seslenmesiyle kendime geldim.

-Başak tamam geçti canım, geçti.

   Şiddetli şekilde ağlıyordum.

-Anne Koray'ı itti.

-Başak rüyaydı sakin ol tamam mı, sadece rüyaydı.

-Anne, o yaşıyor mu?

-Yaşıyor canım.

-Onunla konuşmam lazım, o kız ona zarar verecek.