Selam Makaronlarım. Nasılsınız. Umarım iyisinizdir. Bana kızgın olan varsa özür dilerim.Biliyorum hep başıma birşey geldiğini söylüyorum ama gerçekten bela başımdan eksik olmuyor.
-Babam kaza geçirdi
-Çok sevdiğim dayım vefat etti.
-Sinüzitim çıktı ve annem telefon ve bilgisayara fazla bakmamı yasakladı.
Bunlardan dolayı bölümü geciktirdim.Özür dilerim.
♊♊♊♊♊
Eve geldiğimde direk uyumak istiyordum ama velakin odamı bilmiyordum.O yüzden Niall'a konuşmak zorundaydım. Evin önünde bekleyen koruma kapıyı açtı. Tabi Niall bey yorulurdu o yüzden koruma açıyordu kapıyı.Teşekkür ederek içeri girdim ve arkamdan kapıyı kapattım.Bavulu içeri çektiğimde Niall kafasını çevirip baktı. Yerinden kalkıp yanıma geldi ve bavulu almaya çalıştı.Çalıştı diyorum çünkü geriye doğru çekmiştim.Onun yardımına ihtiyacım yoktu.''Ashley yardım etmeme izin ver.''içine bir şey mi kaçmıştı acaba?Çünkü bakışları değişmişti.Üzgün müydü o?Yok canım.Ben yanlış görüyorumdur.
''Niall bak hemen odama gidip sadece uyumak istiyorum.Lütfen bırakır mısın?''
''Hayır.''Elinden hızlıca çekip yukarı çıkmaya başladım.arkamdan geldiğini adım seslerinden duymuştum.Neden şimdi böyle davranmaya başlamıştı.
''Ahh artık dayanamayacağım.''Neye dayanamıyordu?Birden önüme geçti ve ellerini yanaklarıma koyup dudaklarımızı birleştirdi . Ne yapıyordu?Hemen geri çekildim ve şaşkınca ona baktım.
"Ne yapıyorsun! "dudaklarını yaladı ve gülümsedi.
" Bana baba olduğumu söylemediğin için sana biraz oyun oynadım. " şaşkındım. Bir yandan mutlulukla doldu içim bir yandan üzüntüyle. Boşuna mı kırmıştım kolyemi. Valizi dikkatlice merdiven basamağına bıraktım ve birden ellerimle göğsünü yumruklamaya başladım.
''Seni aptal bana nasıl o sözleri söylersin hiç mi kalbin de sızı oluşmadı.Ya oğlumuza birşey olsaydı.Senin bu oyunların yüzünden biz bu hallere geldik zaten nasıl böyle yaparsın!''
''Ashley tamam güzelim bir daha yapmayacağım söz veriyorum''
''Söz mü?Bir daha birbirimizi bırakmak,oyun oynamak,yalan söylemek yok.''
''Yok güzelim.''diyerek beni öpmeye başladı bu sefer karşılık vermiştim işte.Bana yaşattığı acıyı,gözyaşlarını ve o kırık kolyeyinin acısını alacaktım tabi özlemimi aldıktan sonra.
⏫⏫⏫⏫⏫
Elimi Niall'ın omzunda gezdirirken onun eli sırtımdaydı.
"Seni gerçekten özlemişim güzelim. Özellikle de ikizleri. Gerçekten de büyümüşler."Elimle omzuna bir kere vurdum ve gülümsedim bende onu özlemiştim ama yorulmuştum ve acıkmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Marriage Love(Niall horan fanfic)
Non-FictionBu şehirden gitmeyi o kadar çok istiyordum ki anlatamam.o yetimhanede her gün dayak yemektense kaçmak daha iyiydi.Ama kaçarken onu göreceğimi ve bana yardım edeceğini hiç tahmin etmemiştim.Hayatım boyunca ilk defa biri bana yardım ediyordu ve o nef...