Evet uzun bir bölüm yazmaya çalıştım ki bana göre uzunda oldu sanırım. 2K olduk ve ilk defa bir hikayem bu kadar fazla oy aldı hepsi sizin sayenizde.Sizi gerçekten çok seviyorum.Arkamda olduğunuz için gerçekten teşekkürler.Medyadaki şarkı.Gerçekten o ikiliye bayılıyorum şarkı da zaten çok güzel.Sam Smith bir gecede 4 ödül kazanmayı hak eden tek kişiydi bence . John Legend işte onun sesi işe girdim mi işler değişir.
Bölüm ithafı yeni okuyucularımdan biri olan;suebidik'e gelsin.
Bu arada 2 kişi 5SOS'un hikayeye girip girmiyeceğini sormuş.Merak etmeyin onlarda olacak ve kitaba bomba gibi düşebilirler.
Niall söylediği cümleden sonra gözlerimin içine bakmaya başlamıştı.Ben ise hala dediği cümlenin etkisinde duruyordum.Birden elimle yüzünü arkaya doğru ittim ve gülümsedim.Bugün ağladığım dan sonra onu öptüğümde ve sonrasında kahkahalarla güldüğüm olayı ima etmeye çalışıyordu.Yani o zaman ağlamam geçtiyse şimdide ağrım geçebilir diye dalga geçiyordu.
Kafası arkada bir şekilde kahkhalarla gülmeye başladı.Ben ise elimi çekmiş onun kahkahasını dinliyordum.O kahkaha atarken sanki yüzümdeki sızıyı unutmuştum.Kahkahası yüzünden yavaşça silinirken yüzünde hala bir gülümseme vardı.
''Yüzündeki ifade beni anladığını anlatıyor sanırsam.''dediğinde elimi yumruk yapıp omzuna vurduğumda daha çok kahkaha atmaya başladı.Şuan gerçekten hem mutlu hem de acılıydım .Tanrım lütfen.Bu anı neden böyle yaşamak zorundayım.O böyle mükemmel denilecek kadar güzel kahkahasıyla gülerken ben yüzümdeki ve kolumdaki iğrençliklerle onu izliyordum.Bu haksızlıktı.
Araba durduğunda en yakın hastaneye geldiğimizi anladım .Niall arabadan inip elini bana uzattığında uzattığı elini tutup arabadan indim.Arabadan indiğimizde koşarak hastaneye girdik.Hastaneye girerken adını okuyabilmiştim.Landon Bridge Hospital.Hastanenin dışarıdan bile özel olduğu anlaşılıyordu.İçerisi hastane kokusu yerine oda parfümü kokuyordu.Koltuklar buradan bile konforlu gözüküyordu.
Niall beni yüz hastalıkları bölümüne doğru götürdü .Neyseki hastane de fazla insan yoktu ve dikkat çekmiyorduk.Yani ben öyle sanıyor olabilirim .
Biraz daha ilerlediğimizde Niall bir kapıyı çıp içeri girdiğinde mecburen ben de girmiştim.İçerideki doktor bizi gördüğünde ayağı kalktı ve Niall'a elini uzatıp tokalaştılar.Sanırsam Nialla tanışıyorlardı ve Niall biz arabadayken haber vermişti.Doktor bana sedyeyi gösterdiğinde gidip oraya oturdum.O da benim karşıma geçip yüzümdeki kızarıklıkları inceledi.
''Ne yediniz.''
''Pizza.''
''Peki Pizzanın içindeki neye alerjiniz olduğunu biliyor musunuz.''
''Evet.Mantar'a alerjim var.''
'Tamam.''deyip çekmiş olduğum kazağın kollarını biraz daha yukarı çekip baktı.Kolumdaki şuan kanamış olan yaralara bakıp sedyenin yanındaki masadan tentirdiyot aldı ve pamuğa döküp kolumdaki yaraları temizledikten sonra sargı beziyle sardı.Sargı beziyle işi bittikten sonra bezi kesip aldığı yere geri koydu ve masasına gidip oturdu.Masanın önündeki 2 tane sandalye vardı ve birinde Niall oturuyordu.Benim ona baktığımı fark etmiş olmalı ki o da bana baktı ve karşısındaki sandalyeyi gösterdi.Sedyeden kalkıp gösterdiği sandalyeye oturduğumda doktor başını laptoptan kaldırdı.
''Öncelikle size hap ve krem vericeğim.Sabah akşam yemekten sonra hapı için.Kremi ise akşam yatarken sürmeniz yeter bir kere sürmeniz yeterli yarına kızarıklıklar geçer.3 gün boyunca hapı ve kremi kullanın bu süreç boyunca ateşiniz çıkabilir ya da uyku düzeniniz bozulabilir.''dediğinde kafamı sallayıp kollarıma baktım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Marriage Love(Niall horan fanfic)
No FicciónBu şehirden gitmeyi o kadar çok istiyordum ki anlatamam.o yetimhanede her gün dayak yemektense kaçmak daha iyiydi.Ama kaçarken onu göreceğimi ve bana yardım edeceğini hiç tahmin etmemiştim.Hayatım boyunca ilk defa biri bana yardım ediyordu ve o nef...
