When the past becomes our future ft Cameron Dallas

13.

We komen de hal ingelopen. Ik zie Cameron al staan. Ik glimlach erdoor. Ik loop rustig naar hem toe.

'Hey,' zeg ik glimlachend tegen hem. Ik zie dat hij me in zich opneemt. Ik kijk ook naar hem. Hij heeft een strak shirt aan en een zo een boysshort, het staat hem erg goed.

'Je ziet er goed uit,' zegt hij tegen me. Hij laat me blozen en ik kijk even naar de grond.

'Oh cutie, je bent schattig zo,' zegt hij dan tegen me.

'Zeg dat niet,' zeg ik dan tegen hem. Ik zie Joyce, Nash en Matthew naar ons kijken. We doen toch niets verkeerd?

'Laten we gaan?', zeg ik tegen hun. Ik loop naast Cameron ernaar toe. Ik neem hem nog eens in me op. Hij ziet er ontzettend goed uit.

'Trouwens jij ziet er ook goed uit,' zeg ik dan na een tijdje.

'Dus wat heb je nog vandaag gedaan?', vraag ik aan hem. Dan hebben we nog een normaal gesprek. We gaan een club binnen en dan ga ik naar de bar. Cameron gaat naast me staan. Joyce, Nash en Matthew zijn hier ook ergens, maar ik heb nu alleen oog voor Cameron. Hij denk ik ook voor mij, hij heeft zijn blik toch nog niet kunnen afwenden toch. Cameron besteld vier shotjes, twee voor hem en twee voor mij.

Oké Scarlett, voor één keer kan je je laten gaan. Één keer mag het, het lag vandaag.

Samen met Cameron slaag ik ze achterover, na elkaar. Ik kan echt niet goed tegen alcohol, dat klein beetje voel ik al. Dan bestel ik nog wat andere drank voor me.

'Dus, heb je zin om te dansen?', vraag ik aan hem.

'Zeker met jou,' zegt hij tegen me. Het is raar, we kennen elkaar echt nog niet lang, maar het lijkt en we doen alsof we elkaar al veel langer kennen.

Ik zet mijn drankje weg en neem dan Cameron mee op de dansvloer. We dansen dan wat samen.

Naar mate de avond vordert, hoe meer ik de drank ik voel zitten en hoe losser ik kom.

Cameron neemt mijn hand vast en trekt me terug mee naar de bar. Cameron zit nog goed volgens mij. Ik vraag aan de barman een nieuw drankje.

'Scarlett, jij hebt al genoeg op,' zegt hij dan tegen me. Ik draai me naar hem toe en ga tegen hem aanleunen.

'Toe Cameron, nog ééntje,' smeek ik dan en zet mijn handen tegen zijn borstkas.

'Nee, je hebt genoeg,' zegt hij dan en lacht eens. 'Ik zal je naar je kamer brengen,' zegt hij dan tegen me.

Ik smeek nog wat, maar het helpt niet. Cameron gaat tegen Joyce zeggen dat hij me gaat brengen en niet veel later zijn we onderweg.

'Mmh, weet je, je bent ontzettend knap,' zeg ik dan giechelend tegen hem.

'Dankje Scarlett,' lacht hij dan. Ik brabbel nog wat en dan zijn we in mijn en Joyce kamer.

'Goede nacht Scarlett,' zegt hij tegen me.

'Blijf,' smeek ik dan aan hem. Ondertussen kleed ik me om voor zijn neus. Het is om zijn aandacht te trekken en als hij wegkijkt grinnik ik eens. Ik ga ik mijn bed liggen.

'Dat gaat niet, ik hoor je morgen wel slaapzacht Scarlett,' zegt hij tegen me en hij geeft me een zoen op mijn wang. Wanneer hij dan weg is val ik al niet veel later in een diepe nacht.

Heel de tijd heb ik niet aan mijn vroegere buurjongen gedacht. Cameron is echt goed voor me, ik wil hem zo graag vaker zien. Morgen ga ik dan ook met hem afspreken.