Ik dans dicht tegen Cameron aan en hij ook dicht tegen mij. Ik sla mijn arm rond hem heen en als Joyce me een drankje aangeeft sla ik het achterover. Ik voel de drank echt goed al.
'Waarom ben je zo knap,' zeg ik dan dronken tegen Cameron en ik laat mijn vingers over Cams zijn kaaklijn glijden.
'Ik kan mijn ogen niet van je afhouden,' zeg ik dan tegen hem en ik kijk hem aan. Ik kijk in zijn ogen en daarna laat ik los. Ik loop naar de bar en neem nog een shotje. Ik laat het binnenglijden.'Scar, heb je al niet genoeg op?', vraagt hij aan mij. Ik schud van nee. Ik neem nog een shotje en hij neemt het uit mijn handen. Ik kijk hem aan.
'Geef terug,' zeg ik dan tegen hem en ik grijp ernaar. Hij schudt zijn hoofd en ik neem dan een nieuw shotje. Dat drink ik snel uit voor Cameron het kan afnemen. Ik loop dan de dansvloer op en dans wat. Cameron trekt me dan weg.
'Scar nu is het echt genoeg,' zegt hij dan tegen. Hij trekt me nu weg, ik kijk hem boos aan. Ik wil wat zeggen maar dan begin ik zwarte vlekken te zien, wat is dit. Ik grijp naar Cam zijn arm en ik begin te wankelen.
'Scarlett?', hoor ik dan iemand zeggen maar ik kan niet achterhalen wie dat zegt. Even later is alles zwart en weet ik niet wat er rond mij heen gebeurt.
Ik word met een ruk wakker en ik zie allemaal draadjes langs mijn lichaam gaan. Ik kijk om me heen. Ik zie Cam naast me zitten en Joyce langs de andere kant.
'What's going on?', probeer ik dan uit te brengen. Ik zie ze beiden naar me opkijken.
'Scar, je bent wakker oh Scar,' zegt Cam dan en ik kijk naar Joyce dan.
'Je hebt een alcohol vergiftiging,' zegt ze dan en ik frons even. Alcohol vergiftiging? Dat kan toch niet.'Scar ik, ja wij, waren je bijna kwijt,' zegt Cam dan en hij neemt mijn hand vast. Is het echt zo, ik krijg tranen in mijn ogen.
'Ik ik, wat was er gebeurd?', vraag ik dan.
'Jij had al erg veel shotjes op en als ik je wou tegenhouden, wou je niet en toen opeens,' zegt Cam dan en hij heeft tranen in zijn ogen. Ik sluit mijn ogen dan. Dat is niet de normale Scarlett en natuurlijk moet Cam me zo zien.
'Ik wil rusten,' mompel ik dan. Ze knikken en gaan dan weg.
'Scar mag ik bij je blijven,' vraagt Cam dan.
'Kom zo meteen terug,' zeg ik dan en ik kijk weg. Als ze buiten zijn zucht ik luid en ik sluit mijn ogen. Ik, alcohol vergiftiging? Dit is echt te gek voor woorden en hoe Cam erbij zat hier net. Ik ken hem sinds een dag en hij zit hier ik zoen hem en meer, ik moet nadenken. Eerst over Cam. Na een dag kan dit niet, zo een band. Ik heb ook het gevoel dat ik hem al langer ken en ook die meerdere toevalligheden, het meloenijs, het kettinkje. Ik wrijf eens in mijn ogen. Dit kan gewoon niet dit kan niet, ik moet het hem vragen straks.
Maar dan nog die alcohol vergiftiging, dit kan gewoon niet, waarom dronk ik zoveel? Geen drank meer voor mij.Dan komt een dokter binnen.
'Scarlett, hoe voel je je nu?', vraagt hij dan aan mij. Ik denk even na.
'Ik denk goed nog,' zeg ik dan op zijn vraag. 'Ik weet het eigenlijk niet, het is niets voor mij dat drinken en nu dit,' zeg ik dan tegen hem.
'Je had een veel te hoog percentage promille in je bloed, je mag blij zijn dat je nog leeft,' zegt hij dan en ik knik.
'We halen je zo voor testen,' zegt hij aan me en ik knik dan. Hij gaat weg en ik kijk om me heen.De deur gaat open en Cam komt binnen.
'Ik moet je spreken,' zeg ik dan en ik kijk weg dan. Dan kijk ik hem weer aan. Hij gaat naast me zitten en ik kijk hem aan.
'Cam, ik ken je nu een dag, maar dat kan dus niet alles wat ik voel. Ik voel verliefdheid, dit kan niet ja, ik heb het gevoel dat ik je al jaren ken, maar dat is ook niet zo, en dan al die toevalligheden. Je laat me aan iemand denken,' zeg ik dan tegen hem en hij kijkt me aan.
'Aan wie doe ik je dan denken?', vraagt hij aan mij dan.
'Mijn vroegere buurjongen of beste vriend,' zeg ik dan en ik kijk weg. Ik kijk dan naar hem en ik zie hem nadenken.
'Jij aan mijn buurmeisje van vroeger of mijn beste vriendin,' zegt hij dan. Ik kijk op naar hem.
Is dit hem? Is dit werkelijk hem? Dit kan niet. Ik kijk hem aan.
'Cam meen je dat kan dit dat na al die jaren,' zeg ik dan en ik kijk hem aan.
'Ik weet het niet maar alles wijst wel in die richting,' zegt hij dan en met die woorden gezegd te hebben komt de dokter binnen. De testen...•••••••••
WoW het is nu echt zo ze zijn erachter gekomen.
Maar even wat anders, sorry voor het lange wachten op een nieuw hoofdstuk. Ik heb veel schoolwerk en zat even zonder inspiratie. Maar hier is het nieuwe hoofdstuk dus!
So read, vote en comment.
Margo Xxx
JE LEEST
When the past becomes our future ft Cameron Dallas
FanfictionHem, mijn oude buurjongen, ik krijg hem niet uit mijn hoofd en ik ben al jaren weg daar. Wat is dat toch me, ik weet het niet en Joyce wordt er ook gek van. Het ergste van al, ik kan me niets meer van hem herinneren, daarmee bedoel ik zijn naam, dat...