Ik kom bij Cameron dat ik zijn pols kan vast nemen. Ik neem hem goed vast en hou hem tegen en trek hem tegen me aan. Ik druk mijn lippen op de zijne, maar hij duwt me van hem af.
'Ga naar Nash, mij tegenhouden om naar jou te gaan en dan met hem zitten zoenen,' zegt hij boos tegen mij. Ik zie dat er iets in hem gebroken is, ik zie een traan dan.
'Nee Cam je begrijpt het niet. Hij heeft me wat duidelijk gemaakt. We gingen ijsje halen ik betaalde, hij had even mijn ijsje en als hij het me terug gaf uiteindelijk wou ik een kus op zijn wang drukken, maar het kwam op zijn lippen terecht omdat hij zijn hoofd draaide. Cam echt waar, jij bent mijn enigste,' zeg ik tegen hem. Ik zie hem fronsend naar mij kijken.'Je hielde zijn lippen langer vast,' zegt hij dan en ik slik.
'Sorry, ik dacht er toen niet bij na toen. Het mocht niet ik haat mezelf nu nog meer,' zeg ik dan tegen hem en toch lichtjes boos, maar dat is boos op mezelf.
'Je moet jezelf niet haten,' zegt hij dan zachtjes.
'Jawel, ik drink te veel ik lig in het ziekenhuis, ik maak je doodongerust erdoor. Dan als je vraagt om niet meer te drinken liep ik boos weg en dan nu, ik zoen Nash, ik ben zo dom en ik haat mezelf,' zeg ik dan tegen hem en ik kijk weg van hem. Ik voel dan een hand om mijn pols en ik kijk op. Ik zie dat het Cameron is.
'Ik ga niet meer drinken,' zeg ik dan tegen hem en ik kijk naar hem op. Hij trekt me zachtjes naar hem toe, maar zegt niets. Hij drukt zijn lippen op de mijne en ik sluit genietend mijn ogen. Na een lange tijd laat ik zijn lippen los. Ik kijk hem hoopvol aan.'Ik geloof je, Nash zou het ook niet zomaar doen. Maar ga je echt niet meer drinken?', vraagt hij hoopvol aan mij. Ik knik dan langzaam.
'Ik ga mijn best doen ja, ik ga proberen het te laten gewoon,' zeg ik dan zwak glimlachend tegen hem. Hij knuffelt me dan en ik glimlach dan.Nash komt afgelopen.
'Cameron sorry, het was mijn schuld. Ik draaide mijn hoofd hoofd. Sorry neem het Scarlett niet kwalijk,' zegt Nash dan. Ik glimlach dan zwakjes naar hem. Het is lief ja.
'Het is al goed, ik weet het al,' zegt Cameron dan en ik glimlach zwakjes dan en ik druk een kus op zijn wang. Hij neemt me goed vast.
'Mijn ijsje ligt nu wel ergens op de grond,' zeg ik dan tegen hun en dan steekt Nash zijn ijsje naar me uit. Ik kijk naar hem. Ik glimlach en ik neem het aan en ik glimlach nog breder. 'Dankje Nash,' zeg ik dan tegen hem.Nash gaat weg en langzaam stappen ik en Cameron richting het centrum terug.
'Sorry dat ik je zo ongerust maakte. Ik hou echt van je,' zeg ik dan tegen hem en ik knuffel hem dan.
'Het maakt niet uit,' zegt hij dan. Ik druk een kus op zijn wang. We lopen dan wat kledingwinkels binnen. Ik ben blij dat hij me direct geloofd heeft.
JE LEEST
When the past becomes our future ft Cameron Dallas
أدب الهواةHem, mijn oude buurjongen, ik krijg hem niet uit mijn hoofd en ik ben al jaren weg daar. Wat is dat toch me, ik weet het niet en Joyce wordt er ook gek van. Het ergste van al, ik kan me niets meer van hem herinneren, daarmee bedoel ik zijn naam, dat...