Ik negeer de blikken op mij en ik kijk verder op mijn mobiel. Cameron legt zijn hand dan op mijn mobiel en heft mijn kin naar hem op. Ik kijk hem dan aan.
'Wat?', mompel ik dan tegen hem en ik kijk hem lichtjes geïrriteerd aan. Iedereen kijkt me aan omdat nog niet zo heb gereageerd op hem en Joyce nog verbaasder omdat ik bijna nooit zo reageer.
'Scar komaan laten we dat gewoon vergeten,' zegt Cameron dan tegen me. Ik kijk hem wenkbrauw optrekkend aan.
'Laat jij me dan maar eens alleen in de stad rondstappen. Begrijp me niet verkeerd ik hou echt van je, maar ik kan ook best even alleen zijn hoor,' zeg ik dan tegen hem en ik kijk naar hem op dan.
'Scar, ik hou van je daarom ja,' zegt hij dan zachtjes. Ik kijk weg van hem en terug naar mijn mobiel. 'Trouwens overmorgen zijn we naar Gran Canaria,' zeg ik dan tegen hem en ik blijf naar mijn mobiel kijken. Ik heb moeite om zo te doen tegen hem.
'Dat weet ik al heeft Joyce al gezegd en ik heb onze vakantie ook naar daar gepland om daarna met jou naar huis te gaan,' zegt hij dan tegen me en ik kijk op. Ik moet erdoor glimlachen en ik sla mijn armen om zijn nek heen en ik druk een kusje op zijn lippen.
'OMG zo lief van je,' zeg ik dan tegen hem ik hou hem goed vast. Hij meent het echt dat hij me niet meer gaat laten gaan. Hij glimlacht dan en hij lacht even.
'Ik wist dat ik je kon opfleuren,' zegt hij dan en ik lach even. Dat mijn stemming zo snel kan veranderen. Ik druk een kusje op zijn lippen dan.
'Ik hou van je,' zeg ik dan tegen hem. De rest glimlacht dan naar mij. 'Zullen we nu wat doen?', vraag ik dan aan de rest.
••••
Hey mensjes ik weet een kort hoofdstuk. Maar het boek is ook bijna gedaan.
Maar nog veel leesplezier!
Margo x
JE LEEST
When the past becomes our future ft Cameron Dallas
FanfictionHem, mijn oude buurjongen, ik krijg hem niet uit mijn hoofd en ik ben al jaren weg daar. Wat is dat toch me, ik weet het niet en Joyce wordt er ook gek van. Het ergste van al, ik kan me niets meer van hem herinneren, daarmee bedoel ik zijn naam, dat...
