We lopen allemaal gewoon op het strand ik neem Cameron zijn hand vast en ik leun al stappend tegen hem aan. Ik kijk naar hem op.
'We konden niet meer op dezelfde vlucht, dus daarom ga ik met jou mee en Joyce met de jongens,' ik knik dan zachtjes. Hij is zo lief, maar nog steeds wil ik soms gewoon tijd voor mijn alleen. Ik zet me dan op de grond en we gaan in een kring zitten. We praten nog over zoveel en ik leg me tegen Cameron aan. Ik leg mijn hoofd op zijn schoot en hij streelt door mijn haren heen. Ik zie dat Joyce met Nash heel de tijd bezig is en Matthew zit er gewoon. Dat is een beetje zielig. Ik geef een kort knikje richting Matthew naar Cameron en hij snapt me direct. Ik zet me recht en ik trek dan Matthew recht.'Wie het eerste aan de zee is?', vraag ik dan aan hem en hij knikt. Cameron telt af en dan lopen we het snelst naar de zee. We komen er met een groot gespetter in en ik begin het water op Matthew te doen en ik lach eens. Hij doet terug en neemt me dan bij mijn middel vast en draait me even rond en laat me dan los. Ik val met een plons in het water en dan doe ik terug water op hem, ik heb helemaal nat, maar Matthew heeft zo ook lol. Even later stoppen we en dan lachen we eens. Ik doe mijn haren in een staart. Ik denk even na en ik grijns dan. We lopen beiden het water uit en ik laat me op het droge zand vallen. Ik rol even op de grond en dan hang ik vol zand. Ik grijns eens en dan loop ik naar Cameron. Voor hij het goed en wel beseft heb ik hem vast en is hij ook nat en hangt hij onder het zand.
Ik moet ervan hard lachen en de rest ook.
'Je bent prachtig zo,' lach ik en ik doe wat zand in zijn haar omdat ik weet dat zijn haar bijna heilig is, zoals dat van mij, maar dat is echt heilig.
'Jij slecht kind,' zegt hij dan en dan moet hij lachen. Ik zie hem helemaal naar zijn haar gaan en ik moet ervan lachen.
'Sorry liefje,' zeg ik dan en ik druk een kus op zijn lippen.
'Maar je bent zo mooi, mijn zand monster,' grinnik ik dan en ik knuffel hem dan nog eens. Hij duwt me weg en ik pruil dan. Dan neemt hij me toch vast.We zijn al onderweg naar het hotel. Ik neem Cameron zijn hand vast en het zand is zo goed als alles eraf. Ik kijk even op naar Cameron en ik glimlach zwakjes. Ik druk nog een kusje op zijn lippen en dan staan we voor het hotel. Ik knuffel hem en zoen hem om afscheid te nemen.
'Tot morgen schatje,' zegt hij dan en ik glimlach dan en ik druk een kus op zijn lippen.
'Tot morgen liefje,' zeg ik dan terug en dan gaan ik en Joyce naar binnen. Overmorgen zijn we in Grand Canaria.
JE LEEST
When the past becomes our future ft Cameron Dallas
FanfictionHem, mijn oude buurjongen, ik krijg hem niet uit mijn hoofd en ik ben al jaren weg daar. Wat is dat toch me, ik weet het niet en Joyce wordt er ook gek van. Het ergste van al, ik kan me niets meer van hem herinneren, daarmee bedoel ik zijn naam, dat...