Ik word met barstende hoofdpijn wakker. Ik stap uit bed en loop naar de koffer.
'Waar is er paracetamol?', vraag ik dan aan Joyce. Die wordt grinnikend wakker. Ik herinner me gisteren nog maar vaag. Joyce wijst een kastje aan en ik neem er ééntje uit. Ik vul een glas water en neem hem dan in.
Ik ga op mijn bed zitten en richt me tot Joyce.
'Wat is er gisteren gebeurd?', vraag ik dan aan haar. Ze grinnikt eens.
'Je was best dronken en Cameron bleef bij je zodat je niets ging uitspoken, hij heeft je naar hier gebracht en naar het schijnt wou je dat hij bij je bleef,' zegt ze dan lachend.
'Heb ik dat laatste echt gezegd? Ik moet dringend naar hem, ik moet me excuseren,' zeg ik tegen haar. Ze lacht nog harder.
'Maar hij leidt je wel genoeg af hé, heb je nog aan je vroegere buurjongen gedacht?', vraagt ze dan aan mij. Ik denk even na en schud dan mijn hoofd.
'Nee nog niet,' zeg ik dan glimlachend naar haar.
'Weet je gisteren had Cameron alleen maar oog voor jou en niemand anders,' zegt ze tegen me. Is ze serieus ik kan het niet geloven. Ik neem mijn mobiel en open de app met Cameron.
Ik: Hey, zullen we om 13u op het strand afspreken? Aan de steiger X
Stuur ik naar hem. Ja, ik moet me excuseren van gisteren avond. Ik laat me nooit gaan en deze keer ging ik veel te ver. Ik kan me sommige delen van de avond gewoon niet herinneren. Dan hoor ik mijn mobiel afgaan. Hij heeft geantwoord.
Cameron: Is goed zal er zijn X
Ik glimlach als ik zijn antwoord lees.
'Ik heb juist met hem afgesproken om 13u aan de steiger,' zeg ik tegen Joyce.
'Go for it girl,' lacht ze.
Ik laat me op mijn bed vallen.
'Ik heb toch niets ergs bij Cameron gedaan?', vraag ik dan aan haar. Ja stel je voor.
'Oh Scarlett je hebt hem gezoend wat kan niet meer,' zegt ze dan serieus tegen me. Ik kijk haar met grote ogen aan. Wat heb ik gedaan.
'Nee grapje, je hebt je wel nog gedragen,' zegt ze dan tegen me. Ik zucht geruststellend. Ondertussen doet de paracetamol zijn werk en neemt de hoofdpijn af.
'Ik ga me maar eens gaan klaarmaken,' zeg ik dan tegen haar. Ik neem uit de kast mijn bikini en een los jurkje. Dan loop ik de badkamer in. Ik leg mijn bikini en jurkje klaar voor straks en kleed me dan uit. Ik zet de douche kraan open en wanneer het water goed op temperatuur is ga ik eronder staan. Ik douch me rustig.
Na een tijdje ga ik eruit. Ik neem een handdoek en sla hem rond mijn lichaam heen. Ik droog rustig mijn haar af en neem dan de haardroger. Dan droog ik mijn haar bijna helemaal.
Ik droog mijn lichaam af en doe mijn bikini en jurkje aan. Tegen de tijd dat ik dat aan heb is mijn haar helemaal droog.
Ik begin dan mijn tanden te poetsen, ja, ik moet wel een frisse mond hebben voor straks. Als ik dan helemaal klaar ben kijk ik even in de spiegel. Ik maak een messy bun in mijn haar en doe dan deodorant op.
Ik neem mijn parfum. Ik heb die speciaal voor deze vakantie gekocht. Ik vind hem ect goed ruiken. Hij ruikt naar orchideeën, wat ik super vind ruiken. Ik spuit hem op. Ik kijk dan naar mezelf in de spiegel. Ook al ga ik naar het strand een beetje make-ik kan vast geen kwaad.
Ik doe dan wat op, niet veel. Mascara, dat is eigenlijk alles toch wel. Ik kijk dan goedkeurend kn de spiegel. Ik loop dan de badkamer uit met een glimlach.
'Wat bleef jij lang bezig,' lacht Joyce. Was het echt dan zo lang. Ik kijk op mijn horloge, iets meer dan een uur. Ja, het is wel lang ja.
'Ik ga me nu even douchen,' zegt ze dan. Ik knik en zet me dan op mijn bed neer. Ik heb nog twee uur tot mijn afspraak met Cameron. Ik neem al mijn strandtas klaar en leg er al een handdoek in, mijn pet zeker ook, dan de powerbank van mijn telefoon en zonnebrandcrème. Mijn telefoon zelf doe ik er pas in als ik vertrek en mijn zonen bril zet ik dan op.
Ik kan echt niet wachten tot het tijd is.
-------
Hey!
Dit is nu al deel 14 ik weet het iets tussen Cameron en Scarlett blijft al lang uit, maar weet je geduld loont ;)
Wat vinden jullie er tot nu toe al van?
Stem, reageer en lees natuurlijk :)
Margo X
JE LEEST
When the past becomes our future ft Cameron Dallas
FanfictionHem, mijn oude buurjongen, ik krijg hem niet uit mijn hoofd en ik ben al jaren weg daar. Wat is dat toch me, ik weet het niet en Joyce wordt er ook gek van. Het ergste van al, ik kan me niets meer van hem herinneren, daarmee bedoel ik zijn naam, dat...