2 6

2K 40 2
                                    

Chorene's POV

"Pryleeeeeeeeeeeeeeee!" I shouted as loud as I can. Asan ba kasi yun?

"PRYLEEEEEEEEEEEEEEEE!" Feel ko, sira na vocal cords ko nito.

"Why? What? Anong meron? Huh? Tell me?" He said and base sa itsura niya ngayon, he ran. Aww. Touched naman ako.

"Manganganak na ata ako!"

"Ah? Ano? Manganganak?" kalmadong sabi niya.

"F*ck. WHAT? MANGANGANAK?" I rolled my eyes, and kept myself calm.

"Sabi ko po,manganganak na po ako." I said.

Nakatayo pa rin po ang asawa ko at parang ayaw niya gumalaw.

"Love? Gagalaw ka ba diyan o lalabas ng wala sa oras ang anak mo!" mula sa pagiging kalmado ay tuluyan ko na siyang sinigawan. Wala kasi yata siyang balak na isugod ako sa hospital.

Para bang nabuhusan ng malamig na tubig si Pryle at doon na gumalaw. Binuhat niya ako dahan dahang pero mabilis na ibinaba sa hagdan at itinakbo sa kotse niya.

"Taena naman." sigaw ko.

Matapos ng ilang oras ng mahapding pag-iri para mailabas ang anghel namin ay iminulat ko na ang aking mga mata.

As I open my eyes, a loving father holding a child, greets my sight.

"Welcome to the world, Charissa Viann" Pryle whispered to her smilingly and his gaze transferred to me.

"Hey, are you okay?" nag-aalalang tanong niya sakin. 

I nodded, "Yes, I am just tired."

He smiled at ihiniga ang anak namin sa tabi ko at binigyan ako ng halik sa taas ng ulo.

"I named her Charissa Viann, just like what you asked me."

I smiled as I stared at my, no, our daughter, "She's so beautiful"

Pryle nodded as he look at us, "Just like you", he gave us both a kiss on our forehead.

"You did well, baby. I love you." sabi niya as he planted a soft kiss on my lips.

"Did Dad and kuya visited me?"

"Not yet but they will be here anytime soon."

I just nodded and stared at the beautiful child beside me, our little angel.

"Choreneeee!" I heard kuya's voice, andito na sila!

"Bes!/Ate!" Geo? Zy? Kyle?

Andito silang lahat?

"Asan na pamangkin ko?" Kuya at Kyle, di naman nila kailangang magsabay eh.

Nung napansin na nila kung asan yung anak namin ni Pryle ay mag-uunahan na sana silang apat pero binigyan sila ni Pryle ng nakakatakot na tingin.

"Don't dare." sabi ni Pryle.

"Congratulations!" masayang bati ni Zyrine.

"Oo nga! Congrats!" bati naman ni kuya.

"Congrats dude! It's a bird!" masayang sabi ni Kyle at nakatanggap naman ng bato ng mansanas galing sa asawa ko.

"Kuya naman! Hindi ba bird ang angel?"

At dahil doon, nakatanggap naman siya ng batok galing kay kuya.

"Tinawag ko na nga siyang anghel e!" pagrereklamo pa rin ni Kyle.

"Binatukan kita kasi tanga ka. Porket may pakpak, ibon na agad." pang-iinsulto ni kuya kay Kyle at doon na sila nagsimulang magbangayan.

Habang nagbabangayan, nauna nang lumapit si Zyrine at Geo para tignan si Savi.

Ah bakit Savi? Short cut kasi iyon ng Chrissa Viann. You know, ChrisSA VIann, Savi. Si Pryle nag-isip diyan. O diba, antalino ng asawa ko. 

Napatingin na lang ako sa itsura namin sa hospital. 

Si Kuya at Kyle na kanina pa nagbabayagan kaso naiba nga lang ng topic. Tapos na sila sa angel kanina ngayon naman ay kung kanino raw nagmana si Savi at kung sino ba ang mas mabuting tito sakanila. 

Si Zyrine at si Geo naman na kanina lang ay nagagandahan sila sa anak ko. Nagaaway naman na sila ngayon kung sino ba ang unang magbubuhat.

Si Pryle naman ay nasa tabi ko at inaalagaan ako.

Ang cute lang nila. Ang saya na ganito ang nangyayari dahil sa anak ko.

"I love you, baby." bulong sakin ng asawa ko.

I hugged him tightly, I really want to cuddle with him.

Napangiti ako, ambango ng asawa ko.

At dahil sa pagod ko at sa amoy ng asawa kong comforting, nakatulog ako habang yakap yakap siya.


Nagising ako at wala na iyong ingay na naririnig ko kanina bago ako nakatulog.

I smiled, lalo na at may kamay na nakapulupot sa bewang ko, while our baby is being carried by Mama.

I am really happy, I am really happy that I really wish, that there will be no problems that will come in our way.

"Oh, gising ka na pala, iha." sabi ni Mama.

I smiled, "Oo nga po eh."

Lumapit si Mama at ibinigay saakin si Savi,

"Ang cute cute niya, thank you ha."

"Oo nga po, kamukhang kamukha niya si Pryle." I pouted dahil carbon copy talaga ni Pryle si Savi, parang babaeng version ni Pryle.

"I know na magiging magkaugali kayo ni Savi, nafifeel ko talaga."

Sana nga. Naghirap ako buhatin siya ng ilang buwan tapos wala siyang makukuha galing sakin?

"I am expecting that you will always take care of the both of them. Alam kong magagawa mo yun."

I smiled, the thought of our family, all smiles while playing, enjoying, and cherishing those moments made me smile. Just imagining it made me already happy.

Hinawan ko ang kamay ni Pryle na nakapulupot sa bewang ko habang siya ay mahibing na natutulog.

Right from the start, I wanted to be a loving wife to my husband. God gave me, my Vlien Pryle, who I will love and cherish.

And starting today, I am already a mother, who will take care and love my princess, so dearly.

And we are, and will be, a happy family.


The Mafia's Hidden GemTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon