SİYAHA ALIŞMAK

•9. BÖLÜM : "ISLAK KIYAFETLER"

Oy sayıları çok düştü. Güzel bulduğunuz bölümleri oylamayı unutmayın lütfen.Bu bölüm diğer bölümlere nazaran daha uzun oldu umarım beğenirsiniz.İyi okumalar.^-^

Kapının arkasında oturmuş onun sessiz çığlıklarını dinlerken, kalbimin acı çekmesini izledim.

Benim onu izlediğinden habersiz bir süre daha orada bekledi ama sonrasında umutsuzca kalkıp gitti.

Bu kolayca unutabileceğim bir şey değildi ve bunun etkisinden çıkmam saatlerimi almıştı ama unutmamam gereken bir şey daha vardı; bugün Antalya'da ki son gündü.

Zorda olsa bavulumu toparlamaya başladım. Giray aşağıdaydı bu yüzden işim bittikten sonra bende aşağı indim. Gitarını eline almış, kızları yanına toplamıştı ve kendi halinde eğleniyordu.

Hiç onun yanına gidip onunda canını sıkmak istemedim. Zaten otobüste yakında burada olurdu. Etrafta biraz daha oyalandıktan sonra odama geri dönüp bavulları aldım ve merdivenleri yavaş yavaş inerken Asya' yı görmeyi ümit ettim. Fakat görmedim.

Anahtarı teslim edip servislere doğru ilerledim. O sırada Asya' nın çoktan bir servise bindiği gördüm.Onun bindiği servisin haricinde ki diğer servise doğru ilerledim ve bavulumu görevliye verip servise bindim.

Camdan dışarı doğru baktığımda Asya' nın da bana baktığını gördüm. Gözlerimiz bir süre birbirinden ayrılamadılar fakat servis hareket ettiğinde mecburiyetten görüş alanımdan çıktı.

O sırada yanıma bir kız oturdu. Kafamı ona çevirdiğimde yüzü tanıdık değildi.

"Merhaba."dedi sevimli bir ifade ile.

"Merhaba?"

"Ben Cansel ."

"Ben de Korkut." dediğimde telefonu çaldı ve konuşmamız bölündü. Bende kafamı cama yaslayarak uyumaya çalıştım. Tabi Giray' ın benim uyumamla ilgili sorunları olduğu için servisin ortasında şarkı söylemeye başladı. Sanki bilerek yapıyordu. Amacı beni sinir etmek, rahatsız etmekti.

O şarkıyı söylerken servisteki diğer öğrencilerde ona katıldı. Anlaşılan uyuyamayacaktım. Bu yüzden kulaklığımı çıkartıp telefonumdan şarkı açtım. Rastgele bastığım şarkı en son Asya ile beraberken dinlediğim şarkıydı.

Bazı kişiler unutulmalı diyerek kendimi avuttum. Tatil boyunca dinlendiğim için ne şarkı yazmıştım, ne de dans hareketi bulmuştum. Çantamdan şarkı defterimi çıkartarak müzik eşliğinde bir şeyler karalamaya çalıştım.

Telefonum parmaklarım arasında titremeye başladığında Giray'ın mesaj attığını fark ettim. Beni rahatsız etmek için her şeyi yapıyordu. Mesajlarında sürekli Asya'dan bahsedip aklımı karıştırmak istiyordu. Bu da benim yazmama engel oluyordu.

"Okul açıldığında öğretmene bir şarkı ulaştırmam lazım." yazdım. Belki de yeni hedefi olan Nazlı'ya yakın olabilmek için bizi bahane ediyordu.

Ardı dinmeyen mesajlarına ne kadar cevap vermezsem, bi o kadar daha mesaj atıyordu. Sessizliğimi korumaya devam edince aramaya başladı. Bende engellemek zorunda kaldım.

Bu hareketime daha da çok sinirlenmişti ve bu bana komik geliyordu.

Hava kararmaya başlamıştı. Okula varmamıza da çok kalmamıştı. Giray engellememden sonra beni tekrar rahatsız edememişti. Ve sanırım buna alınmıştı. En azından yüz ifadesi bunu belli ediyordu.

Otobüs okula girmişti. Otobüsten inip bavullarımı elime aldığımda Giray'ı gördüm. Gidiyordu. Anlaşılan bana küsmüştü. Giray'a doğru koşmaya başladım ve "Bekle."diye bağırdım.