hold me tight ➳ girlxgirl

Sakinleştirici

Her ne kadar Brittany evde tek kalabileceğine dair güvence verse de sıkıntılıydım. Sanki evde yeni doğmuş bebeğimi bırakmış gibi hissediyordum ve bu saçma sapan his vücudumu kavuruyordu. Öyle ki bu his yüzünden tırnaklarımı yemekten artık kemirecek tırnağım kalmamıştı. Boşuna endişeleniyordum aslında. Koskoca kız olmuştu, bir geceden bir şey olmazdı ya?

Yine de endişeliydim işte.

"Biraz rahatlamaya ihtiyacın var, tatlım," diyerek üstüme çıkınca Riley, düşüncelerimden ayrıldım. Onun yatağında uzanıyor ve tavana bakıp sohbet ediyorduk ama ben bir süre sonra sohbet ile bağlantımı keserek düşüncelerimi yine Brittany'e yöneltmiştim. Riley her zaman olduğu gibi sıkıntımı anlamıştı, bazen beni kendimden daha iyi anlayabilmesi gibi bir yeteneği vardı.

Beni nasıl rahatlatacağını da hepimiz çok iyi biliyorduk.

Boynuma kelebek öpücükler kondururken yatakta biraz yayılarak ona üzerimde daha geniş bir alan açtım. Riley'nin dokunuşlarını seviyordum, aklımı dağıtıyordu. Ve benim biraz aklımı Brittany'den uzaklaştırmaya ihtiyacım vardı. Kapıları kilitlemişti, şuan uyumak için hazırlanıyor olmalıydı ve güvendeydi. Aklıma saçma sapan düşünceleri getirmeyi bırakmalıydım.

"Onu düşünmeyi bırak artık. O iyi ve güvende." diye mırıldandı öpücükleri arasından Riley. Saçlarını her zaman topuz yapmalıydı, ona çok yakışıyordu. "Çok güzelsin," Bugün neredeyse yüzüncü kez tekrarladım.

Kıkırdayarak başını boynumdan kaldırıp yüzüme baktı. "Şunu söylemeyi kes," dedi burnuma küçük bir öpücük kondurarak. "Sen daha güzelsin, Abby. Gözlerimin gördüğü en güzel şeysin."

Elimle çenesini kavradıktan sonra yüzüme yaklaştırdım ve dudaklarımızı birleştirdim. Ona ne kadar iltifat edersem edeyim her zaman bana ettiğim kadarından fazlasıyla karşılık veriyordu. Onunla ne yapacağımı bilmiyordum. Dışarıdan mükemmel görünen bir ilişkimiz vardı ama içine girince çıkamıyordunuz. Aslında o kadar karışık bir ilişkimiz vardı ki, kimse farkında değildi. Bazı geceler sırf ilişkimiz hakkında düşünmekten gözüme uyku girmiyordu. Onu sevmediğimi ikimizde biliyorduk. Ama ona değer veriyorum diyerek avutuyordum kendimi. Değer vermek ve sevmek arasında çok fark vardı. Onu sevmek istiyordum. Ama ona istediği sevgiyi veremeyeceğiminde farkındaydım.

Geri çekilen ilk o oldu. "Düşünme, Abby. Çok düşünüyorsun." Parmakları dudağımı okşarken çok düşünmemek elde değildi. "Ne düşünüyorum, biliyor musun?" dedim dudaklarıma değen parmaklarından birini öperek. Devam etmemi bekleyen bakışla baktı. "Beni kaç dakikada rahatlayacağını hesaplıyordum."

Bunu duyunca bakışları değişmiş, parmaklarını dudağımdan uzaklaştırmıştı. İşin ciddiyetini kavramıştı anlaşılan. "Uzun sürmeyeceğinden emin olabilirsin," diyerek pantalonumun düğmesini açtığında gülümsedim. Üstümde kayarak bacaklarıma oturdu ve fermuarımı indirmeye başladı. Hareketleri o kadar hızlıydı ki onu takip edemiyordum.

Bir an sonra pantalon bacaklarımdan ayrılınca gözlerimi kocaman açtım. "Çok hızlısın," Mırıldanmamın üzerine başını kaldırıp birkaç saniyeliğine bana baktı. Geri kucağıma oturup eski pozisyonu aldığında bu sefer parmakları tişörtümün eteklerini kavramıştı. Ona yardım ederek tişörtümü bir hamlede üzerimden çıkardım. Sırtımı yataktan birkaç saniyeliğine ayırdığımda Riley hızla öne atılıp kopçamı çözdü.

Altımda sadece iç çamaşırımla karşısında otururken onun kıyafetleriyle durması adil değildi. "Sende soyun," dedim poposunu çimdikleyerek. "O zaman soy beni."

Omuzlarından kavrayıp onu beklemediği bir anda altıma alınca küçük bir çığlık kaçtı ağzından. Ardından çığlığı kıkırdamaya dönünce ona eşlik ettim. "Sana ne kadar değer verdiğimi biliyorsun, değil mi?" dedim dudağının kenarına küçük bir buse kondurup geri çekilirken. Riley, annemden sonra en değer verdiğim kişiydi. Ondan hoşlanıyordum, çok fazla. Birlikte yaptığımız şeyleri seviyordum. Onun evinde zaman geçirmeyi, kendimiz hakkında sırlar paylaşmayı, onun gün içinde yaşadığı olayları dinlemeyi, gülüşünü ve onunla ilgili daha birçok şeyi seviyordum. Ama bir tek onu gerçek anlamda sevemiyordum. Hiçbir zaman sevgilim gözüyle bakamıyordum ona, sorun buradaydı. En değerlim gözüyle bakıyordum ve kalbimde de öyle kazılıydı, bunu değiştiremiyordum.