Part 12

122 8 0
                                    

''It feels like you are mine forever, when we are together''

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

''It feels like you are mine forever, when we are together''



-Τι στο καλό έχεις πάθει ρε Έλενα σήμερα? Θα πιάσεις καμιά νότα? (η φωνή του Ίαν με προσγείωσε ξανά στην πραγματικότητα).

Είμαστε εδώ και λίγη ώρα στο ''σπίτι της πρόβας'' και προσπαθούμε να κάνουμε πρόβα για την αυριανή εκδήλωση, αλλά δεν μπορώ να συγκεντρωθώ με τίποτα. Όλα αυτά που μου είπε λίγο πιο πριν η μητέρα μου για τον θείο μου τον Δημήτρη με βύθισαν σε σκέψεις. Δεν μπορώ να τραγουδήσω καλά. Όλο αυτό με έχει επηρεάσει.

-Συγνώμη ρε παιδιά. Δεν αισθάνομαι και πολύ καλά (είπα κοιτάζοντας τον Ίαν)

Όλοι με κοιτούσαν ανήσυχοι.

-Γιατί ρε Έλενα? Τι έπαθες? (ρώτησε ο Πάνος)

-Θες να μιλήσουμε? (αμέσως με ρώτησε ο Ίαν)

-Όχι όχι. Τίποτα σπουδαίο. Είναι κάτι οικογενειακό.

Όταν παρατήρησα τους υπόλοιπους να παίρνουν ξανά τις θέσεις τους στα όργανά τους κοίταξα τον Ίαν και του ψιθύρισα: ''θα σου πω σε λίγο. Αφορά τον πατέρα μου.''

Έγνεψε θετικά και συνεχίσαμε τις πρόβες.

Λίγο αργότερα, είχαμε ήδη τελειώσει.

-Εντάξει γαμήσαμε πάλι (είπε ο Ίαν χαμογελαστά).

Τον κοίταξα λυπημένα.

-Κι εσύ καλή ήσουν, παρόλο που στην αρχή δεν έπιανες τις νότες (πρόσθεσε κοιτάζοντάς με).

Οι υπόλοιποι γέλασαν και εγώ τον κοιτούσα με ειρωνεία, όταν ξαφνικά χτύπησε η πόρτα.

-Ποιος να είναι τώρα ρε μαλάκες? Έλενα έχεις πει σε κανέναν συγγενή σου τη διεύθυνση του σπιτιού? (ρώτησε με απορία ο Χρήστος)

-Όχι, εκτός αν ο πατέρας μου είπε τη διεύθυνση στη μάνα μου. Όπως θυμάστε με είχε ακολουθήσει.

One more songWhere stories live. Discover now