Part 4- Ένα τηλεφώνημα

112 8 0
                                    

Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.


''Your voice reminds me of my favorite song''


Το επόμενο πρωί σηκώθηκα νωρίς νωρίς. Αν και ήταν Σάββατο, δεν μπορούσα να κοιμηθώ άλλο. Δεν με έπαιρνε ο ύπνος. Βασικά από τη μέρα της οντισιόν ζήτημα να είχα κοιμηθεί και καθόλου. Η μάνα μου φαινόταν να έχει κάτι ψυλλιαστεί. Δεν της ξεφεύγει τίποτα αυτής της γυναίκας.

-Βρε βρε, καλημερούδιαα, πως και τόσο νωρίς ?

-Ε δεν είχα ύπνο, και αυτό θα μου απαγορεύσετε?

-Απλά ρώτησα παιδάκι μου, τι θυμώνεις? Επειδή είναι Σάββατο στο λέω, και μπορείς να κοιμηθείς κ άλλο...

-Μαμά άμα ήθελα να κοιμηθώ κι άλλο, θα κοιμόμουν. Ωραία?

-Ναι..δεν μου λες εσύ? Τι έχει γίνει?

-Τι... τι να έχει γίνει ρε μαμά?

-Από προχθές το βράδυ, αφού γυρίσατε από το σινεμά με τα παιδιά είσαι πολύ παράξενη.... Μία είσαι πολύ αφηρημένη, μία σου μιλάμε και δεν μας ακούς και όλο πάνω από το κινητό, σαν να περιμένεις κάποιο σημαντικό τηλεφώνημα. Αφού ακόμα και όταν χτυπάει στο σταθερό τρέχεις να το σηκώσεις εσύ, κάτι που ποτέ στη ζωή σου δεν έκανες. Τώρα λέγε..τι έχεις?

-Ρε μαμά... πως κάνεις έτσι? Τίποτα δεν έχω, πωωω...

Ακριβώς εκείνη τη στιγμή άρχισε να χτυπάει το σταθερό. Οι Waves είχαν ζητήσει να τους δώσω και το κινητό μου, και το σταθερό, σε περίπτωση που δεν θα μπορούσαν να επικοινωνήσουν μαζί μου από το κινητό. Πόσο φοβόμουν μήπως έπαιρναν τηλέφωνο και το σήκωνε ο πατέρας μου. Αν περνούσα ήθελα να του το πω εγώ, με τρόπο. Η μάνα μου σίγουρα θα αντιδρούσε πιο ψύχραιμα. Τουλάχιστον έτσι πίστευα.

Καθώς λοιπόν έτρεξα να σηκώσω εγώ το τηλέφωνο που χτυπούσε, η μάνα μου έπιασε το χέρι μου και με εμπόδισε: ''Θα το σηκώσω εγώ, άστο!''

One more songTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang