Εκείνος ένας επιτυχημένος τραγουδιστής της ροκ με χιλιάδες θαυμάστριες. Εκείνη μια ταλαντούχα κοπέλα με υπέροχη φωνή και τεράστιο θαυμασμό για εκείνον. Όταν η 18χρονη Έλενα γίνεται ξαφνικά βασική τραγουδίστρια του συγκροτήματος του τραγουδιστή Ίαν...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
''The music I listen to, will tell you more about me than my mouth ever could.''
Δεν το πίστευα αυτό που έκανε η Νάντια. Χωρίς καν να με ρωτήσει. Είχα εκνευριστεί τόσο πολύ μαζί της. Δε λέω... για το καλό μου ήταν. Αλλά της είχα τονίσει επανειλημμένες φορές ότι δεν είχα καν το θάρρος να εμφανιστώ στις οντισιόν που έκαναν οι Waves, πόσο μάλλον να γίνω τραγουδίστριά τους.
-''Αφού ξέρω πόσο πολύ το θες ρε Έλενα, γιατί αφήνεις τη ντροπή σου να σε κυριεύσει?'' με ρώτησε η Νάντια όταν πήγα να της ζητήσω το λογαριασμό που δήλωσε συμμετοχή εκ μέρους μου στις οντισιόν που έκαναν οι Wavesγια να βρουν νέα τραγουδίστρια.
-Ρε Νάντια γαμώτο σου, δεν είμαι καν προετοιμασμένη για αυτό, οι οντισιόνς είναι αύριο, δεν πάω πουθενά, να ακυρώσεις τη συμμετοχή μου, μ'ακούς?
-Βρε κοπέλα μου γλυκιά, γιατί το κάνεις αυτό στον εαυτό σου? Τραγουδίστρια δεν θες να γίνεις? Πώς θα τραγουδάς στο κοινό σου, αν ντρέπεσαι? Εγώ για σένα δήλωσα συμμετοχή, γιατί ξέρω ότι κατά βάθος το θες. Θα χάσεις τη μεγάλη ευκαιρία της ζωής σου? Φαντάσου να γίνεις εσύ η τραγουδίστρια των Waves. Θα γνωρίσεις από κοντά και τον Ίαν, το είδωλό σου.
-Ναι εε? Κι αν δεν γίνω η νέα τους τραγουδίστρια? Δεν θα πληγωθώ? Και πες ότι υπάρχει μία στις ένα εκατομμύριο πιθανότητες να περάσω, τι θα γίνει από δω και πέρα με τη ζωή μου? Αυτή είναι μεγάλη απόφαση για μένα. Δεν μπορώ να σκεφτώ μέσα σε μια μέρα τι θα κάνω.
-''Ωραία λοιπόν. Η απόφαση δική σου. Δεν θα σε πάω εκεί με το ζόρι. Σκέψου όμως καλά. Ίσως αύριο πραγματοποιήσεις επιτέλους το μεγάλο σου όνειρο. Εγώ σε συμβουλεύω να πας οπωσδήποτε. Είσαι ταλεντάρα και δεν έχεις τίποτα να χάσεις, άντε καληνύχτα'' είπε η Νάντια με αποφασιστικό τόνο στη φωνή της, κλείνοντας την πόρτα του σπιτιού μου.
Από την ώρα που η Νάντια έφυγε από το σπίτι μου, χιλιάδες σκέψεις πλημμύρισαν το μυαλό μου.... Κι αν πάω? Λες να δω ξαφνικά τον Ίαν μπροστά μου και να λιποθυμήσω? Λες να ξεχάσω τους στίχους του κομματιού? Μήπως γίνω τελείως ρεζίλι? Δεν θα μου κοπούν τα πόδια? Έπειτα σκεφτόμουν και το άλλο ενδεχόμενο. Κι αν δεν πάω? Δεν θα χάσω τη μεγάλη ευκαιρία της ζωής μου? Δεν θα το μετανιώνω μετά σε όλη μου τη ζωή? Λες να μου δοθεί η ευκαιρία να πραγματοποιήσω το μεγαλύτερό μου όνειρο κι εγώ να την πετάξω? Μήπως έχει δίκιο η Νάντια? Λες να πάω?
