KAÇAK

Bilinmeze Yolculuk

Uyandığımda ilk yaptığım şey komedinin üzerindeki saate uzanmak oldu. Tek gözümü hafifçe açarak saate baktığımda 08:16 olduğunu görünce gözlerim birden sonuna kadar açılmıştı. Yataktan hemen fırladım. Tamamen çıplak olduğumun o anda farkına vardım. Arkama döndüm ve yatağa baktım. Yatak boştu. Düşüncelerim henüz yerli yerine oturmamıştı bu otel odası, beyaz yatak... Dün geceki muhteşem sevişmenin zihnimde ve vücudumdaki etkileri hala sürüyordu. Hakan'ın dokunuşları ve nefesi hala tenimdeydi sanki, sahi o neredeydi? Pınar... Dün gece eve gitmediğimde ne yapmıştı, ne düşünmüştü acaba? Hemen telefonumu kontrol ettim, arama yoktu. Duş almaya bile vaktim yoktu fakat şu an duş almadan çıkmam imkânsızdı. Gizem'i aradım ve geç geleceğimi ben gelene kadar restorandaki işleri idare etmesini söyledim.

Duşa girdim ve soğuk suyu açıp altına geçtim. Soğuk suyun tenimle buluşmasıyla zerrelerime kadar uyanmıştım. Bu uyarılmışlık bana bir süre yeterdi. Suyu ılık bir hale getirdim bir yandan kafamı toparlamaya çalışıyorum. Yaşadığım gerçek dışı geceden sonra hayata adapte olmakta zorlanıyordum. Adeta varlığımı sorguluyor, yaşama amacımı gözden geçirmek istiyordum. Oysa şu an bunlar için vakit yoktu. Hemen hazırlanıp işe gitmeli, bizim çocuklara dün onlarla beraber olduğumuz bilgisini vermeli ve Pınar'ın bu geceden kuşkulanmasını engellemek için yalanlarımı planlamalıydım. Hakan neredeydi? Şu an bu sorunlarım arasında en sondaydı. Restoranı Gizem'e bırakmıştım, acilen gitmeliydim. Duşun altında biraz daha durup neler söyleyeceğimi planladım. Duştan çıktım hızla giyinip saçlarımı kuruttum. Komidinin üzerinde bir zarf olduğunu gördüm. Üzerinde adım yazıyordu. Bana mektup bırakıp gitmiş miydi?

Mektubu aldım ve aceleyle odadan çıktım. Benden bir şey isteyeceğini söylemişti ama şu an ortalarda yoktu. Acaba bugün yine buluşmak isteyecek o zaman mı söyleyecekti? Anlayamamıştım durumu, Hakan'la beraberken birçok şeyi anlamıyordum. Hemen bir taksi tutup restorana gittim. Gizem bana öfkeli gözlerle bakıyordu. Özür dileyerek hemen odama geçtim. Yapılacak işlerden önce bu mektuba bakmak istiyordum. O sırada Gizem odama girdi.

-Vardiyaların ayarlanmasıyla alakalı problem yaşıyoruz, zamanlarımız uyuşmuyor. Bunu senin çözmen gerecek, dedi ve odadan çıktı.

Öncelikle bu işlerle uğraşmıştım. Restoran bugün fazla yoğundu, boş bir vakit bulup mektuba bakma fırsatı elde ettiğimde öğleden sonra olmuştu. Odama geçtim ve kapıyı kilitledim. Zarfı özenle açtım. 3 tane kağıt ve bir otobüs bileti vardı. En baştan okumaya başladım.

Kerem;

"Böyle acil gitmek zorunda kaldığım için üzgünüm. Sana yine veda edemiyorum... Ben bu mektubu yazarken sen huzurlu bir uyku çekiyorsun ve seni böyle izleyebilmek dünyadaki en büyük mutluluk benim için. Seni Seviyorum."

Hakan...

İlk kağıtta yazanlar burada son buluyordu. Bu kısa paragrafı defalarca okuduktan sonra diğer kağıda geçtim.

"Kerem senden isteyeceğim konuyu yüz yüze açıklayacak vaktim olmadı ama burada sana ayrıntılı bir şekilde anlatacağım. Öncelikle senden İzmir'e gitmeni ve orada, arkadaki krokide ayrıntılı olarak çizdiğim adresi bulmanı istiyorum. Oraya gittiğinde sana kapıyı yaşlı bir kadın açacaktır. Ona Deniz'i görmeye geldiğini söyle. Sonra Denizle karsılaşacaksın. Ona senden Alp'in emanetini istiyorum de. Onun sana vereceği şeyi bu otele getirmeni istiyorum. Senden istediğim. Denizle fazla konuşma ve sadece alman gereken şeyi al ve çık. Sana vereceği şeyin içine bakmadan bana getirmeni istiyorum. Sana güvenebileceğimi biliyorum. Bunların hepsi hafta sonu olup bitmeli biletini cumartesi sabah 9.00a aldım. Bilet senin adına alındı sadece gidip otobüse bineceksin. O gün işi halledip dönersin ve pazar sabahı otelde buluşuruz. Böylece sana da veda etme şansım olur. Bu senden tek isteğim. Lütfen talimatlarıma uy ve bu işi kolaylıkla halledelim. Benim için çok önemli bir mevzu. Eğer mecbur kalmasam seni böyle zor durumda bırakmazdım. Şimdiden çok teşekkürler..."