Love Game Love

Chapter 7

Nakauwi na ulit si ate sa bahay at hindi na ko mapakaling magsabi sa kanya. "Ate alam mo parang hindi na nila alam ang tungkol sakin. Bagong tao na ata ung nasa school natin ee?" Napatingin sakin ate ko habang umiinom ng chocolate drink. "Nakooo nakwento sakin ni Mingrid. Dont tell me bumaba--" pssh. "Ate naman bata pa kami nun kaya ko siya nagustuhan." Umandar nanaman ang pagkasutil neto. "Baka kasi lalake na ang hanap mo? Hahaha" tawa ng tawa ng napakalakas ate ko hay nako. "Hindi nga ko bakla!"

Pumunta na ko sa kwarto ko at natulog nalang nakakainis na talaga siya.

•••

Rosetta's:

Ano kaya intensyon ni Antinoty? Ang tingin niya halatang naiilang sakin. Hindi niya alam na napapatingin na rin ako sa kanya. Gusto ko pa sana siyang makilala kaso gusto na rin siya ni Mingrid. Mukha namang normal siya? At napakaganda niya pumorma.

Hayst makanood na nga lang ng movie kesa kung ano ano iniisip ko.

•••

Antinoty's:

Pagkababa ko ng kwarto ko ay nakaupo ate ko sa sofa.

"Anton, umamin ka na sakin kung bakla ko o ano? Nakakita ka ba ng pogi sa school kaya parang may binabalak ka?" Hay nako bigyan niyo nga ng tape tong ate ko. "Oo balak kong bumalik ng school (para kay Rosetta para lang sa kanya). At hindi ako bakla." Malumanay kong sinabi habang kumukuha ng juice. "Okay fine Anton. Pumasok ka na bukas." Tumahimik ako at tumango na lang.

Umagang umaga at hinantay ko ng exact na oras si Rosetta sa labas pero nakita kong may kasabay siyang lalake na parang makatingin siya dun ay gustong gusto niya. Nauna nalang ako at nagtaxi para hindi niya ko maabutan.

•••

Rosetta's:

Habang tumatagal ay naiintindihan ko ang lahat at nalilinawan. Unti unting nawawala ang nararamdaman ko sa kanya. Nabigyan ng sagot ang mga tanong ko kay Hyung. Simula ay nagkakasabay na kami at parang magkaibigan nalang ang turingan namin. Baka nga siguro tanggap ko ng ayaw ko pala talaga ng ugali ni Hyung.

Medyo nalate pa kami dahil nilibre ako ni Hyung ng breakfast. Narealize ko na hanggang kaibigan na nga lang ang turingan namin.