My Twisted Fate Part II

Chapter 10 Closer You and I...

Sam's POV...

:((( Naiinis ako sa sarili ko dahil tinitiis ko si Miguella ayoko naman talagang maging cold sa kanya kaya lang kailangan ko siyang iwasan para sa ikatatahimik ng buhay namin ng pamilya ko. Nagulat ako ng bigla akong puntahan ni Miggy at sinabi niya na gusto niya raw na personal na humingi ng tawad sakin. Hindi ko inaasahan na hindi pa rin pala niya nakakalimutan yung nangyari samin. Diba nga kasi may Amnesia siya malay ko ba kung pati yun makalimutan niya na rin kahit ilang araw palang ang nakakalipas. 

Pero sa halip na tanggapin ko ang sorry niya naging matigas ako at hindi siya pinakinggan bagkus sinaktan ko pa ang damdamin niya. Hindi ko alam kung bakit ko yun sinabi kay Miggy ang gusto ko lang naman kasi ay layuan niya ako para hindi na rin ako mas mahirapan pa. Yun nga lang tuwing umaga na maiisip ko na magkikita kami sa trabaho ni Miguella na hihirapan na ko dahil hindi ko alam kung ano bang pwedeng mangyari tuwing magkikita kami. 

At the house....

"Oh Samantha anak kamusta ang trabaho? :)"-Salubong ni Mama sabay beso sakin. 

"Okay naman po Ma medyo nakakapagod lang po. Si Samuel po ba Ma asan?"-Sabay baba ng bag ko sa sofa at na upo sandali. 

"Ayun pinaliliguan lang ni Yaya kumain knb? Gusto mo bang ipaghanda na kita ng makakain? Mukha pa namang pagod na pagod ka mula sa trabaho."-Sabay upo ni Mama sa tabi ko. 

"Hindi na po Ma salamat nalang kumain na po kasi kami nina Miss Ghie at Louis sa resto kaya busog na po ako."-Sam. 

"Oh eh bakit mukhang matamlay ang mukha mo Sam may nangyari ba sa trabaho?...Si Miggy ba yan?"-Mama. 

"o_O?! Huh?...Ahhhh naku wala po ito Ma ayos lang po ako wala namang problema sa trabaho. ^_^"-Mukhang halatang nagluluksa na naman ang puso ko haaaay.

"Sa trabaho wala eh kay Miguella ba meron?"-Mama. 

" ......Silence"-Wala tuloy akong ma isagot kay Mama. 

"Ano bang nangyari anak?"-Mama. 

"Nasaktan ko na naman si Miggy Ma."-Malungkot na sagot kay Mama. 

"Alam ko naman na wala kang intensyon na maka sakit ng damdamin ng iba Samantha."-Sabay haplos ni Mama sa likod ko. 

"Na gu-guilty lang ako Ma kasi kanina nagso-sorry sakin si Miggy dahil sa maliit na hindi namin pagkaka-intindihan pero sa halip na patawarin ko siya nagmatigas pa po ako at itinaboy siya. Natatakot lang naman ako na baka magulo lang ang buhay natin kung makikipag kaibigan pa ko kay Miggy. Pero na isip ko Ma na ako nga dapat ang humingi ng tawad kay Miguella dahil mas malaki at mas mabigat pa ang mga kasalanan ko sa kanya kumpara sa inihihingi niya ng tawad sakin. :("-Sam. 

"Sa tuwing nakikita ko si Miggy naalala ko ang nakaraan na para bang kinukunsensya ako sa mga nagawa ko sa kanya. Siguro dahil alam kong walang kamalay malay si Miggy sa sakit na naidulot ko sa kanya noon. :(( Ma hindi ko po alam kung paano ko lalabanan ang nararamdaman ko para kay Miguella kanina nung kinakausap niya ko para humingi siya ng tawad gustong gusto ko na siyang yakapin gusto kong malaman niya na mahal na mahal ko parin siya gusto kong bumalik ang lahat sa dati huhuhu T_T"-Hindi ko na napigil pa ang mga luha ko sa twing mapag-uusapan nalang namin si Miggy hindi ko maiwasang maiyak sa sobrang sakit. 

"Shhhhh.... anak alam kong mahirap alam kong masakit pero kailangan mong magpakatatag. Gusto mo na bang sabihin kay Miguella ang totoo?"-Mama. 

"O_o! Ma?"-Nagulat ako sa sinabi ni Mama at hindi ko inahasan na itatanong niya sakin ang bagay na yun. 

"Alam ko naman na kami lang ang iniisip mo kaya ka nag-aalinlangan na sabihin kay Miggy ang tungkol sa nakaraan niya pero Samantha kung yun lang ang tanging paraan para gumaan ang pakiramdam mo at para makalaya kana sa nakaraan hindi kita pipigilan. Bilang Ina mo masakit para sakin ang makitang nagdudusa at nasasaktan ka sa araw araw kaya kung gusto mong sabihin kay Miguella ang tungkol sa nakaraan niyo sige anak gawin mo ang sa tingin mong magpapalaya sayo. T_T"-Nang bigla nalang ding naluha si Mama.