My Twisted Fate Part II

Nagmamahal Kasi Ako.

Miggy's POV...

Masakit para sakin na alam ko sa sarili kong masama ang loob sakin ni Samantha, pero hindi ko naman maintindihan ang sarili ko kung ano bang pumipigil sakin para lapitan at kausapin siya.

Hindi ko alam kung ano bang dapat kong sabihin sa kanya para mapatawad niya ko sa mga masasakit kong nasabi. T_T
Ayokong magalit sakin si Samantha, ayokong tuluyan niya kong layuan at iwan...Ayoko!!! T_T

Nung pauwi na ko nakita kong masaya siya sa piling ni Ellie. Pag nakikita ko silang magkasama parang palagi lang naka ngiti at masaya si Samantha, pero pag dating sakin sumasama lang lagi ang loob niya at nasasaktan ko siya. :(((

Gusto ko sana siyang lapitan at kausapin para humingi ng tawad, pero naunahan ako ng takot! T_T Natakot ako na baka ipagtabuyan niya lang din ako katulad ng ginawa ko sa kanya. :(((

Sam's POV...

Naka-uwi na ko sa bahay namin at agad naman akong sinalubong nina Papa at Mama kasama ang anak ko. Lahat sila ay masaya dahil nga sa naging successful ang meeting ni Papa with his investors. Kaya kahit papano nabawasan na yung sama ng loob at kalungkutan na nararamdaman ko kasi nakikita kong masaya ang pamilya ko.

At my room...

"Anak? ^_^"-Pagkatok ni Mama habang bukas ang pinto ng room ko.

"Oh Ma. ^_^"-Habang katabi ang anak ko sa kama at tulog na, sakin ko nalang muna siya pinatabi para hindi ako masyadong malungkot ngayong gabi.

"Napansin ko kasing matamlay ka kanina habang kumakain tayo. May...May problema kaba anak?"-Sabay tabi sakin ni Mama sa kama habang naka upo kami.

"O_o?! Po?... Naku wala po yun Ma! ^_^"-Palusot ko nalang.

"Anak nanay mo ko. Sakin ka nanggaling at ilang taon din kitang inalagaan at pinalaki. Kaya alam ko pag may mali o hindi okay sayo, alam ko kapag masaya ka, kapag malungkot at kapag may pinagdadaanan. Hindi mo naman kailangang maglihim sakin eh. Mama mo ko at handa akong makinig sa mga problema mo anak."-Mama.

"Ma okay lang po talaga ako. ^_^ Wala po kayong dapat ipag-alala sakin."-Ayoko kasing mag-alala pa sila Mama at Papa sakin.

"Si Miguella ba yan? Siya ba ang dahilan kung bakit matamlay ka?"-Mama.

"Ho? O_o?!....Hindi po Ma. ^_^ Pagod lang po siguro ako sa trabaho ngayon kaya medyo tahimik lang ako, pero wala po kayong dapat ipag-alala sakin. ^_^ Okay po ako Mama wala po kaming problema ni Miguella. ^_^"-Ayokong sabihin kay Mama ang totoo kasi ayokong ma disappoint ko na naman sila, dahil pinili kong makasama si Miguella kahit alam kong against all odds naman talaga kami.

"Sigurado kaba anak? Basta kapag may problema ka wag kang mahihiya samin ng Papa mo na magsabi kasi handa naman kaming pakinggan at bigyan ka ng payo sa lahat ng oras. Mahal na mahal ka namin anak at gusto lang namin ng Papa mo yung makakabuti at magpapasaya sayo."-Sabay yakap ni Mama sakin, naiiyak na ko pero pinipigilan ko nalang ang sarili ko para hindi na mas maghinala sakin si Mama.

"Salamat po Ma. Mahal na mahal ko rin po kayo ni Papa. Kayo na pamilya ko, sa inyo nalang po ako humuhugot ng lakas ng loob para harapin ang mga pagsubok sa araw-araw."-Sam.

"Osige na anak magpahinga kana alam kong pagod ka mula sa trabaho mo. Buti nalang weekend bukas para kahit papano makaka pagpahinga ka naman sa trabaho mo."-Mama.

"Oo nga po Ma....Naka pangako na rin po kasi ako kay Samuel na bukas pupunta kami sa Mall para ipasyal siya at magka bonding time na rin po kaming mag-ina. Gusto niyo po bang sumama ni Papa samin? ^_^"-Pag-imbita ko sa kanila.

"Hindi na anak. Tama yan bigyan mo rin ng panahon na kayong dalwa lang ng anak mo. Mas maganda na kahit papano nabibigyan mo ng atensyon at oras si Samuel habang lumalaki ang apo namin para kahit papano nagagabayan mo rin siya sa paglaki. ^_^"-Mama.