21 days to move on

Chapter 8

Day 4 - Moving On Operation

"Here," Sabi ko habang hinagis ang box ng pizza, "Nakita ko sa facts mo na gusto mo ng pizza."

He just stared at the Pizza at para bang hindi siya makapaniwala. Kanina kasing umaga, sinapian nanaman siya ng pagkademonyo. Ang sungit sungit.

"Why?"

"Anong why? For free yan, kainin mo na! Sige ka, ako ang kakain nyan. Choosy mo e." Sagot ko sa tanong niya.

"Fine," Kinuha niya ang pizza at kinagat niya, "See, di ka rin maka-tiis!"

"Why?" Tanong ulit niya. Paulit-ulit nalang tayo dito?

"Anong why?! Ugh. Gulo nang nena mo."

Napaubo siya, "I mean, why are you doing this to me?"

"Doing you what?" Kumuha ako ng pizza at kagat. Nomnomnom.

"Why are being so kind to me all of the sudden? Something miraculous happened?"

Tiningnan ko siya, "People change you know! Gaya mo, you've changed. Ang pinagkaiba lang natin kasi ako, I've changed for the better but ikaw, you've changed for the worse."

Tiningnan niya ako at para bang iniintindi niya ang sinabi ko, "What did you say?"

Uh-oh. Ba't ko nasabi yun! Nadulas ako. Takte.

"W-wala! Kainin mo nalang yang pizza," Dali-dali ko sinubo ang pizza, "Sarap noh!!"

He looked at me na para bang hindi siya naniniwala sa sinabi ko.

"Have you ever had any boyfriend?"

Ano daw? Boyfriend? Psh.

"W-wala. Syempre, studies first." Pagsisinungaling ko. This is why I'm here, it's all because of Brandon.

"I knew it."

"Bakit naman? Masyado ba akong pangit?" Tanong ko. Sama neto!

"Yeah, kinda. But you know what, if ever you're going to have a boyfriend, bless him oh Lord."

Tiningnan ko siya ng masama, "Kahit kelan talaga! Sama sama ng ugali! Isaksak ko sayo ito e!"

He opened his mouth gesturing na ipasok ko na daw yung pizza sa bibig niya. Aba, nang-iinis pa!

Sa sobrang inis ko, isinaksak ko talaga, "Yan! Kainin mo yan! Masarap diba? Hahaha!"

Tawa lang ako ng tawa dito. Ang itsura kasi ni Luke, parang natatae na kalabaw! Haha.

Omgosh!! Nabulunan ata, "Sorry sorry. Tubig oh," inilahad ko ang tubig sa mukha niyang tae. "I hate you, Domingo! Mark this day. You almost got me killed!"

"You almost got me killed," Panggagaya ko sakanya. Arte ng boses!

"Ang arte mong bakulaw! English english ka pa dyan! Yan kasi, wag na wag mo akong linoloko."

Tiningnan niya ako habang pinupunasan ang gilid ng labi niya l, "Now I know why you don't have any guy. Being with you is fatal. You devour each and one of them. Big mouthed-orangutan!"

Isinarado ko ang mga mata ko, hoping na hindi ito totoo. Sana pagmulat ko ng mga mata ko ay wala na si Luke sa harap ko.

Idinilat ko ang kanang mata ko para sumilip at ang masaklap... Andun parin si Luke sa harapan ko.

"Why are you closing your eyes, Domingo?"

"Buhay mo? Buhay mo? Pakialam mo! Aish. Sabay na tayo pasok classroom, time na."