John's POV
Pagkatapos kong makapagpaalam at makapag resign ay tinawagan ko si Christine.
Pagkatapos ng ilang pang pag ring ng cellphone ay sinagot na ni Christine.
"Hello, Christine pwede ba kita makausap?" Tanong ko.
"Oo naman, sige lang. May problema ba? "Tanong niya.
"Pwede ba kitang makausap ng personal?" Tanong ko.
"Oo naman, sige saan mo ba ako gustong makausap?" Tanong niya.
"Doon sana sa paborito mong restaurant."Sabi ko.
"Sige bigyan mo lang ako ng 30 minutes. I'll meet you there na lang." Sagot niya.
Pagkatapos ng ilang minuto ay nakarating na rin ako sa restaurant na pagkikitaan namin ni Christine.
At ilang oras lang dumating na rin si Christine. Sa totoo lang ayoko ngang magpaalam kay Christine, ayoko siyang iwan pero mas kailangan kong masigurado na gumaling sa kanyang sakit ang tatay ko.
BINABASA MO ANG
Sa Tamang Panahon :-)
RomanceHi guys bago lang ako dito sa wattpad. Pero mahilig akong magbasa ng mga stories dito. Ang storing ito ay hindi tungkol sa aldub, kundi hanggo ito sa kwento ng isang taong malapit sa akin. Pero sana magustuhan nyo pa rin Ito.
